“De zorg heeft mij de voldoening die ik verloren was, doen terugvinden.” (Katia Verhaeren, Villa Clementina)

Zo werd recent met Markant-Artemis, het professionele netwerk van en voor actieve, ondernemende vrouwen van Markant vzw, in Antwerpen een starterscafé voor vrouwen op poten gezet. Een aantal ondernemende vrouwen uit de zorg- en gezondheidssector kwam er getuigen over hun ervaringen.

Andere aanpak

“Vanuit ons netwerk en onze ervaringen organiseren we dergelijke inspiratiecafés voor verschillende sectoren. De jongste tien jaar zien we weliswaar een inhaalbeweging, maar als we de cijfers bekijken, zijn vrouwen in het ondernemerschap nog relatief ondervertegenwoordigd. Van alle ondernemers in Vlaanderen is slechts 34 procent een vrouw. Ook bij de starters kan het nog beter, want ook daar halen we nog niet de verhouding van 50-50 en zijn er nog altijd meer mannen dan vrouwen. Daarom werken we al verschillende jaren mee aan het stimuleren en sensibiliseren van vrouwen”, zegt Diane Devriendt, algemeen directeur van Markant vzw.

“En daar is een goede reden voor. Vrouwen hebben dikwijls andere ideeën en we zien dat ze de zaken soms ook anders aanpakken. Mannen en vrouwen kunnen in het ondernemerschap op die manier complementair zijn aan mekaar. Dat geldt zeker ook voor de zorg. In de zorg- en gezondheidssector moeten er creativiteit en innovatie komen en daar kunnen vrouwen hun steentje zeker toe bijdragen”, stelt Devriendt.

“Want de sector is net heel contradictorisch. Er werken heel veel vrouwen in de zorg, maar als je kijkt naar de cijfers in het ondernemerschap, zijn ze zwaar ondervertegenwoordigd. Nochtans zijn zij het best geplaatst. Zij weten door die werkervaring als beste waar de lacunes zijn en kunnen vaak beter aanvoelen wat de behoeften en noden zijn.”

Carrièreswitch

Al hoeft die ervaring niet per se aanwezig te zijn om succesvol te zijn. Dat bewijst het verhaal van Katia Verhaeren (49). Samen met kinder- en revalidatiearts Katleen Ballon en orthopedagoge Mieke De Strooper stampte ze Villa Clementina uit de grond, een geïntegreerd en inclusief kinderdagverblijf voor kinderen met en zonder beperking in Zemst, vlakbij Mechelen. Daartoe maakte Verhaeren vijf jaar geleden een complete carrièreswitch.

“Voordien was ik achttien jaar actief als zelfstandig projectontwikkelaar. Maar ik vond niet genoeg voldoening meer in in mijn werk, ik wilde meer zingeving aan mijn job geven. Dat bracht me bij de sociale sector. Het laatste project dat ik realiseerde, de verbouwing van een oude schuurpapierfabriek, was meteen de aanleiding om hier werk van te maken. Omdat mijn ouders verhuisden naar dat project kwam de ouderlijke woning leeg te staan en vatte ik het idee op om daar met een sociaal project van start te gaan. Met het akkoord van ouders, broers en zus kon ik aan de slag”, vertelt Verhaeren.

“Maar ik kende totaal niets van de sociale sector. Tom Dehaene, de toenmalige voorzitter van het OCMW van Zemst, heeft me toen in contact gebracht met Katleen Ballon. Samen met Mieke De Strooper droomde zij al langer van zo'n kinderdagverblijf. Voor mij was het vooral belangrijk dat het een onderneming zou worden die een meerwaarde kan betekenen. De puzzel viel op die manier in mekaar.”

Katia beklaagt zich haar beslissing geenszins. “Ik was een totale leek en werd als het ware uit mijn comfortzone gehaald. Ik was gewoon met aannemers en bouwvakkers te werken, te onderhandelen, zelfstandig te werken,... Nu moest ik inhoudelijk plots beroep doen op anderen. Maar aan de andere kant kan ik mijn netwerk, ervaringen en talenten als ondernemer aanwenden voor de goede werking en financiering. Ik breng mijn talent in in een groter geheel. Zoals bijvoorbeeld voor de financiering. Doordat we met met meer personeel werken dan in een gewone kinderopvang moeten we heel wat creativiteit aan de dag leggen, want de subsidiëring is niet voldoende. Het zorgt voor extra uitdagingen.”

Bovendien is het fijn om te werken in een multidisciplinair team waarin iedereen mekaar aanvult. Als je de resultaten ziet, geeft dat enorm veel voldoening. Ik doe dit werk met veel plezier en trots. Ik ga nooit meer terug. De zorg heeft mij de voldoening die ik verloren was, doen terugvinden”, getuigt de algemeen verantwoordelijke van Villa Clementina.

(br)