Ziekenhuizen kunnen niet zonder ondersteunende jobs

“In het kader van een campagne over darmkankerpreventie heb ik samen met kunstenaars wc-brillen beschilderd.” (Hilde Vanneste, oncocoach)

“Mijn job heeft zoveel aspecten, geen dag is hetzelfde”, opent Delphine Cras (28). Na haar bacheloropleiding Medische Beeldvorming startte ze op parttimebasis op de radiologieafdeling. Delphine combineerde haar werk met een masteropleiding Management en Beleid in de gezondheidssector en volgde ook nog één jaar een postuniversitaire opleiding bedrijfskunde. De keuze voor AZ Groeninge bleek evident “Ik had hier stage gelopen, ben ‘blijven plakken’ en ben er nu al acht jaar aan de slag. Ik werk als implementatiebegeleider voor het elektronisch patiëntendossier (EPD), met de focus op het verpleegkundig luik.”

Het EPD zorgt ervoor dat zorgverstrekkers onmiddellijk over alle kerngegevens van hun patiënten kunnen beschikken, zodat de kans op communicatiefouten gereduceerd wordt. Bovendien draagt het EPD bij tot het verbeteren van de patiëntveiligheid. “Ook andere ziekenhuizen maken gebruik van het EPD-systeem waar wij op aangesloten zijn. Concreet omvat mijn functie het opleiden, coachen en begeleiden van eindgebruikers, en ook het vormgeven en configureren van het EPD-pakket.”

Weg uit de comfortzone

Om het beeld compleet te maken: Delphine is eveneens betrokken bij het JCI-accreditatietraject van het ziekenhuis. “In juni 2016 behaalde AZ Groeninge voor de tweede keer het JCI-kwaliteitslabel. De Joint Commission International evalueert of ziekenhuizen voldoen aan haar strenge internationale verwachtingen inzake kwaliteit en veiligheid, en alle aspecten van de ziekenhuiswerking worden hierbij beoordeeld. Ik volg onder andere alles op wat te maken heeft met veilige chirurgie.”

Haar job en de functie-inhoud zijn Delphine op het lijf geschreven. “Ik houd van afwisseling, ik werk zowel op kantoor als op de ‘werkvloer’. Ik heb dan wel geen rechtstreeks contact met patiënten, toch voel ik me zeer nuttig en gewaardeerd binnen de organisatie. Bovendien is AZ Groeninge een ‘groot huis’ met een familiaal karakter. Er zijn voldoende uitdagingen waarbij ik afstand moet nemen van mijn comfortzone. Dat houdt mijn job boeiend”, besluit Delphine Cras.

Blijven vernieuwen

In tegenstelling tot de huidige arbeidsmarkt was het vinden van een job in de zorgsector medio jaren ’80 geen sinecure, want er was toen weinig werk in de verpleegsector. “Omdat ik in het ziekenhuis van Izegem slechts voor één maand kon starten – in 1986 – koos ik voor het ziekenhuis van Kortrijk, waar ik een contract van zes maanden kreeg. Op die manier ben ik AZ Groeninge ‘binnengerold’ tot op vandaag”, opent Hilde Vanneste (52).

“Werken en tegelijk studeren is voor mij altijd de rode draad geweest doorheen mijn carrière. Na een opleiding A1 algemene verpleegkunde volgde ik een kaderopleiding en een tweejarige opleiding methodische werkbegeleiding. Voorts volgde ik nog een opleiding oncologie-verpleegkunde en een driejarige coachopleiding. Blijvend vernieuwen is voor mij een must, zowel op het vlak van menselijke kennis als op pathologisch vlak. Ik zou me niet kunnen inbeelden dat ik niets meer bijleer.”

Psychosociale begeleiding

Hilde startte als verpleegkundige op de afdeling interne pathologie en groeide eerst door tot adjunct-hoofdverpleegkundige op een chirurgische dienst en later tot afdelingshoofd, een functie die ze 25 jaar uitvoerde. Haar inzet en passie leidden ertoe dat ze de kans kreeg om de functie van oncocoach op te nemen in het digestief oncologisch centrum van AZ Groeninge.

“Wij hebben specifieke aandacht voor de psychosociale begeleiding van patiënten en hun naasten. De confrontatie met een kwaadaardige aandoening brengt immers ook heel wat vragen met zich mee. Als oncocoach neem ik de tijd om te luisteren, heb ik aandacht voor de bezorgdheden van de patiënt en de familie. Ik geef gericht informatie en advies over de behandeling, maar ook over heel praktische zaken.”

Beschilderde wc-brillen

Oncocoach is voor Hilde Vanneste een manier van leven, van verbondenheid met patiënten. Met diverse initiatieven zorgt ze voor een gevarieerde invulling van haar job, waarbij de patiënt steeds centraal staat. “In het kader van een campagne over darmkankerpreventie in 2016 heb ik samen met kunstenaars wc-brillen beschilderd, zowel in als buiten het ziekenhuis. Wie de bril optilde, kreeg een tip over dikke darmkanker en info over de preventiecampagne. De actie kende een groot succes, de wc-brillen worden nu ook uitgeleend aan andere organisaties.”

Aquarel- en acrylschilderen is een passie van Hilde en ze brengt dit over op haar patiënten. “Ik heb een workshop schilderen opgezet, omdat ik ervan overtuigd ben dat schilderen voor patiënten een creatieve manier is om uiting te geven aan wat er in hun leven omgaat.” Hilde werkt ten slotte ook voor mensen bij wie de volledige stembanden werden weggenomen, een kleine groep die vaak gestigmatiseerd wordt door een gebrek aan kennis. “Samen met logopedisten ontwikkelen wij nu diverse filmpjes die gebruikt kunnen worden als vormingstool, zowel voor de patiënten als voor het verplegend personeel. De lange loopbaan bij AZ Groeninge en de kansen die ik hier krijg vormen me tot wie ik nu ben”, besluit Hilde Vanneste.

(bv)