De podiumbouwers van Stageco steken het indrukwekkende podium van de nieuwe U2-tournee in elkaar.

“Qua grootte overtreft dit alles wat er ooit gedaan is in onze branche. De overspanning meet zestig bij veertig meter, dat is enorm”, vertelt ploegbaas Hendrik Verdeyen. Het podium van de ‘360° Tour’ is het grootste ooit en wordt ‘De Klauw’ genoemd. Het is zo ontworpen dat het publiek van alle kanten ongehinderd het concert kan zien. Bovendien zit het volgestouwd met allerlei technische prototypes. Een onvervalst staaltje Belgisch pionierswerk dus.

‘Drie identieke podia’

Ook het team dat het podium in elkaar bokst, is een geoliede machine. “De tijdsdruk is enorm. Het opbouwen moet op vier dagen gebeuren en er mag echt niets fout gaan. Er staan hier veertig vrachtwagens vol staal. Eén vrachtwagen met een lekke band die zes uur vertraging heeft, kan al serieuze problemen opleveren.”

Omdat het afbreken ook twee dagen duurt, zijn er voortdurend drie identieke podia de baan op: één dat onderweg is, één dat wordt opgebouwd en één waarop er wordt opgetreden. Zo kan U2 elke dag een show geven op een andere locatie.

Een fragment uit het VTM-Nieuws:

‘120 medewerkers en meer’

Hendrik Verdeyen heeft een van die podia, en het bijhorende personeel, onder zijn hoede. Dertig podiumbouwers van het Belgische Stageco helpen het gevaarte op poten te zetten. “Voor de optredens huren we ter plaatse nog eens dertig medewerkers in. Naarmate de show dichterbij komt, loopt dat aantal zelfs op tot honderdtwintig en meer.”

Dat zijn voornamelijk mannen, op een drietal vrouwen na, die een tournee lang lief en leed delen. “Bij ons is het ‘samen uit, samen thuis’. Da’s niet altijd makkelijk, maar ik heb er toch al veel vrienden aan over gehouden. In mijn ploeg zitten er twaalf mensen met wie ik al vijftien jaar op de baan ben. We kennen mekaar. Heeft er iemand problemen thuis, dan vangen we die op. Wij zijn broeders, door dik en dun.”

‘Voor U2, de Stones of Robbie Williams … maakt niet veel uit’

De show zelf volgen de podiumbouwers niet. “Vrij snel na het optreden beginnen we weer te werken. Bij dit podium beginnen we rond zes uur ’s ochtends aan de afbraak. Daarom kruipen we meestal vroeg in bed en gaan we enkel kijken als er bijvoorbeeld twee shows na mekaar op dezelfde plaats zijn.”

Vinden ze het dan niet speciaal om voor een band te werken waar ze misschien zelf fan van zijn? “Als je met deze job start, vind je dat inderdaad bijzonder. Maar intussen zijn we het zo gewoon dat we er niet meer bij stilstaan. Het leuke aan dit werk is dat je na vier dagen hard werken het resultaat ziet: dat podium, het optreden, de toeschouwers die zich amuseren ... Of dat nu voor U2, de Stones of Robbie Williams is, maakt me eigenlijk niet veel uit.”

Een fragment uit de 360°-Tour van U2: