Sociale economie Brussel: jobs waar iedereen beter van wordt

“Er ging een wereld voor me open.” (Yves Verstuyf, instructeur schilderen)

De mannen in het schildersteam van Yves leren bij FIX basistechnieken en gezonde werkattitude aan, waarna ze meer kans maken op een vaste job in een ‘gewoon’ schildersbedrijf. Een klein deel kiest voor een vervolgopleiding. De teams bij FIX bestaan uit mannelijke twintigers tot vijftigers en zijn veelal buitenlands van origine. Maar het valt op: sommigen praten Nederlands met elkaar. “Een basiskennis Nederlands opdoen, is de derde doelstelling van FIX”, beaamt Yves Verstuyf.

“Schilderen, schrijnwerk en sanitair maar ook ruwbouw en isolatie, er komt veel jargon bij kijken. Per ploeg wordt afgesproken welke technische termen ze moeten leren. Vaak hebben ze nooit leren léren - maar waar een wil is, is een weg. Nederlands leren ze via taalcoaching tijdens de werkuren en via avondschool. Taal is een sleutelelement van hun traject. Als schilder hebben ze weinig jobkansen in Brussel, het werk zit nog steeds vooral in Vlaanderen. Maar van de schildersbedrijven daar horen we dat onze mensen na een week proefperiode al een contract op zak hebben. Een bewijs dat we kwaliteit leveren”, zegt hij trots.


Eigen verantwoordelijkheid


Yves’ eigen tracé bracht hem van Vlaanderen via Antwerpen naar Brussel. “Ik werkte sinds mijn zestiende bij schildersbedrijven, maar de mentaliteit in de bouw is dat wie niet meekan, meteen uit de boot valt. Hier ligt dat heel anders. Er ging een wereld voor me open. De eerste jaren waren lastig, maar nu zie ik mijn job hier als een hobby.” Yves is bij FIX gegroeid in zijn rol als coachend leidinggevende. Hij voelt zich emotioneel betrokken.

“De harde wereld chef-werknemer, zonder inspraak, coaching en begeleiding heeft afgedaan. Bij FIX halen we nu alle andere instructeurs over de streep om coachend leiding te geven. Daar staat tegenover dat ik wél eigenaarschap verwacht van mijn ploeg. Zij zijn verantwoordelijk voor hun werk, ik begeleid hen daarbij. Maar nu zijn ze trots op hun werk, terwijl ze vroeger alleen hun job uitvoerden. Ze verzinnen zelf oplossingen. Na de ochtendbriefing vraag ik hén wat ik moet doen. Dat kan best een muur schilderen zijn (lacht). Naar het einde van hun traject toe laat ik hen wel wat ervaren hoe het er in de bouw toch nog vaak aan toe gaat.”

Afghaan en professional


Yves zette de stap vanuit de privé naar de sociale economie, voor de dertigjarige Farid Farhadi uit Afghanistan ligt het een beetje anders. Farid is technisch assistent schrijnwerkerij, staat er op de site van FIX. Als asielzoeker kwam hij vijf jaar geleden naar België. Bij FIX startte hij in een doorstromingsprogramma (DSP). Nederlands sprak hij nauwelijks. Nu is Farid zelf vast in dienst bij FIX als ‘chef’. De vier mannen in zijn ploeg heeft hij mee geselecteerd. “Zeker als asielzoeker wilde ik niet bij de pakken blijven zitten, dus volgde ik een opleiding pvc en aluminium bij Groep Intro”, vertelt hij in trefzeker Nederlands.

“In Afghanistan had ik al een technische opleiding achter de rug. Mijn Nederlands was drie jaar geleden nog erg slecht, maar ik leerde dankzij FIX snel bij. Ik volg nog steeds Nederlandse les in een centrum voor volwassenenonderwijs. Bij FIX heb ik nu twee doelstellingen voor mijn team: een technische en een taalopdracht. Ik ben supertevreden, ik wilde altijd al ploegleider worden. Tot nu toe heb ik al tien arbeiders opgeleid - in het Nederlands! Ik help mensen mee uit de werkloosheid en de armoede te halen. Voor mijn teams geef ik alles, maar na twee jaar moeten ze wel klaar zijn voor een werkgever.” Streng is hij dus ook, Farid. Vlaanderen en Afghanistan: bij FIX werken ze samen voor een beter Brussel.


(wdh) - Foto: (bd) - Meer info: www.fixbrussel.be