Kürt Rogiers en zijn leermeester, Eddy.

“Eddy is de man van Lut Tomsin, een actrice waarmee ik samen in Wittekerke speelde. Eigenlijk is het best een grappig verhaal. Lut is in de zestig, een pak ouder dan mezelf dus. Maar op een of ander manier klikte het onmiddellijk met haar. We zijn elkaar ook naast het werk beginnen opzoeken, wat sommige mensen wel wat vreemd vonden, en zo heb ik ook haar man leren kennen. En met hem klikte het nog beter.”

Eddy: “Maar we zitten alleszins wel op dezelfde golflengte, ook al word ik dit jaar 67 en is hij, in mijn ogen, nog bitter jong. En ik heb hem inderdaad leren kennen als collega van mijn vrouw, een jaar of tien geleden. Daar is vriendschap uit gegroeid. Ook met Els, zijn echtgenote, en later zelfs met zijn ouders.”

‘Als ik een voorstel krijg, bespreek ik dat met Eddy. Er zijn maar weinig vrienden met wie ik dat kan of durf doen’

“Ik heb altijd opgekeken naar mensen met veel kennis. Wat ik bij Eddy zo leuk vind, is dat hij niet alleen veel weet, maar ook emotioneel intelligent is. Bovendien is het een enorme levensgenieter, met een grote culturele achtergrond. Misschien bindt ons dat ook wel. Als ik een voorstel voorgeschoteld krijg, zal ik dat vaak bij hem aftoetsen. Gewoon omdat Eddy veel minder impulsief is als mezelf. Er zijn maar weinig vrienden waarmee ik dat kan of durf doen.”

Eddy: “Zijn contracten regelt hij met zijn management, maar soms polst hij wel eens wat mijn vrouw en ik van iets vinden. Dat is niet zozeer een kwestie van advies vragen, maar meer het toetsen van zijn eigen mening. En ik vind dat leuk. Dat zo’n jonge kerel nog interesse toont voor een oude krokodil streelt de ijdelheid toch een beetje. Bovendien houdt het me jong.”

“Later zou ik graag zijn zoals Eddy nu is. Absoluut. Als ik ooit zijn leeftijd heb, wil ik graag staan waar hij nu staat. Vooral de rust die hij uitstraalt, is bewonderenswaardig. Ik kijk echt heel hard op naar hem.”

Eddy: “We hebben heel wat gemeenschappelijke interesses, ook al zijn we het niet over alles eens. Maar wat ons misschien nog het meeste bindt, is dat we allebei zoekers zijn. Kürt is heel leergierig en nieuwsgierig. Ik ben ook zo iemand die, ondanks mijn leeftijd, de wereld nog steeds met open tenen tegemoet stapt. Misschien heb ik, in zijn ogen, wat meer innerlijke rust en levenswijsheid gevonden, maar dat komt alleen maar omdat ik zoveel ouder ben. Daar hoef je echt geen moeite voor te doen. Die dingen komen met de leeftijd.”

“Eddy is 65, een jaar ouder dan mijn eigen vader. Toch is de relatie anders. Mijn vader geeft me ook raad, maar het blijft mijn vader. Bij Eddy heb ik het gevoel dat ik meer fouten mag maken, het is meer een vriend dan een vader.”

Eddy: “Ik zou zijn vader kunnen zijn, maar dat is geen thema onder ons. Wat me veel meer verbaast, is dat hij me als leermeester aanduidt. Ik wist niet dat hij me zo bewonderde; eigenlijk ben ik een groot bewonderaar van hem. Maar het typeert hem wel. Hij had net zo goed een of andere BV kunnen opsnorren. Dat doet hij dus niet, omdat hij zelf zo’n eenvoudige, eerlijke jongen is.”

(wv)