Ben jij een goudhaantje?

"De namen van hipo's bekendmaken, frustreert de andere werknemers" (Annemie Salu, SD Worx)

De helft van de bedrijven identificeert zijn hipo’s ‘informeel’. Het management weet dus wel wie er meer in zijn mars heeft, maar houdt geen ‘officiële’ lijstjes bij. “De meeste bedrijven gaan erg discreet met hun high potentials om”, zegt Annemie Salu van SD Worx dat 160 bedrijven bevroeg over hun hipo-beleid.

Zelf initiatief nemen

Negen op tien bedrijven menen dat het bekendmaken van de namen van de hipo’s andere werknemers zou frustreren. Volgens 70 procent zouden de hipo’s zelf daardoor naast hun schoenen gaan lopen.

De meerderheid van de bedrijven vindt wel dat werknemers zelf initiatief moeten nemen om als goudhaantje opgemerkt te worden. “De helft van de werknemers vindt dat zijn directe leidinggevende zijn potentieel onvoldoende herkent. Initiatief nemen, is dus zeer belangrijk. De evaluatiegesprekken die er aankomen, zijn een goede gelegenheid om aan te kaarten dat je meer in je mars hebt”, raadt Salu aan.

Je stoute schoenen aantrekken kan helpen, maar volstaat niet. Wie hipo wil zijn, moet ook iets kunnen. Klassieke selectiecriteria zijn IQ, EQ en de prestaties. Diploma en ervaring tellen steeds minder mee. “Een verrassende nieuwkomer is leervermogen. Zo goed als alle organisaties vinden dat belangrijk. Loyauteit wordt dan weer minder belangrijk gevonden dan vroeger (zie grafiek)”, merkt Salu op.