Overstap
Ruth Lasters werkt als leerkracht Frans in Borgerhout. Deze week verscheen haar tweede roman Feestelijk Zweet.
Beste meneer Volckers,
Ruth Lasters werkt als leerkracht Frans in Borgerhout. Deze week verscheen haar tweede roman Feestelijk Zweet.
Ik heb gehoord dat u alweer van job wilt veranderen. De vorige twee keren heb ik gezwegen, maar ditmaal noopt het onrecht mij om het woord tot u te richten.
U weet het allicht niet, maar toen wij nog allebei in het callcenter werkten en u de hele dag zes rijen voor mij zat te telefoneren, beeldde ik mij soms in dat ik door een bizarre storing plots geen klant aan de lijn kreeg, maar u en dat u niets zei, alleen op allerlei gekke manieren begon te ademen. Dan weer keek ik tijdens het aflezen van mijn verkooppraatje naar uw dunne, karige haar en moest ik mij inhouden om niet op u toe te lopen en te zeggen dat zelfs kaal een hoofdtelefoon u nog beeldig zou staan.
Toen ik via via vernam dat u de verplichte verkoopcijfers niet haalde, heb ik mijn eigen telefoonnummer eens op de lijst gezet die u tijdens uw late dienst helemaal zou moeten afwerken. Die avond belde u mij thuis op en toen u mijn naam uitsprak, werd ik zo enthousiast dat ik instemde met de levering van een luchtbevochtiger groter dan mijn koelkast en ook een grijze elektrostatische plumeau bestelde ik, waartegen zelfs een opgezette vogel iets liefelijks uitstraalt.
U zal dan ook wel begrijpen dat het mij griefde te moeten vaststellen dat u niet wist wie ik was toen u mij de hand drukte op mijn eerste werkdag bij Immo Verpelt waar ook ik, zo’n maand nadat u de overstap hebt gemaakt, ben gaan solliciteren. Geen seconde heb ik er over getwijfeld om u te volgen naar de stresserende wereld der Immobiliën zoals ik u destijds immers ook van het autosalon waar u werkte als steward, naar het callcenter heb vergezeld.
Al snel bleek ook in de vastgoedbusiness mijn aanwezigheid heilzaam voor u, ik geloof niet dat u dat zal ontkennen. Denkt u maar aan mijn talrijke inspanningen om het geheim van uw liftvrees te bewaren, die u zich als makelaar niet meteen kan permitteren. Het laatste halfjaar heeft u nooit rondleidingen moeten geven in appartementen hoger dan de tweede verdieping. Het kan toch niet dat u dat als toeval ziet.
Gisteren zat u weer te frunniken aan de reclamemaquette van dat flatgebouw op uw bureau. U had uw hand door de bovenste etage geboord zoals u wel vaker doet terwijl u aan het telefoneren bent, uw duim bengelend uit het kartonnen raampje als was het een meneertje dat daar woonde en dat dramatisch ver uit het venster leunde. Daar dacht ik aan terwijl ik u hoorde vertellen over uw plannen om de Immobiliën om te ruilen voor het toppunt van mobiliteit en onrust: een carrière als treinbegeleider, een werkterrein waarnaar ik u onder meer door mijn reisziekte onmogelijk kan volgen.
Na het lezen van deze brief zal ook u vast inzien dat uw keuze voor de Spoorwegen al te eenzelvig is, om maar niet te zeggen totaal unfair. Jobs die wel in aanmerking komen: horeca, magazijnwerk, shoppingcentersecurity, toonzaalverantwoordelijke in een winkel vol huishoudapparaten, drukkerijwerk, desnoods zelfs carwashbediende. Keuze te over dus, lijkt me.
Uw Sonja.
22 oktober 2010