“Ik deed dat heel graag, maar het publiek was natuurlijk anders.” (Frank Cruypenninck over zijn vorige job in het onderwijs. Nu is hij voltijds opleider bij Unilin in Wielsbeke.)

“Ik specialiseer me in pneumatica en onderhoudstechniek. Denk aan lagers, sensoren, aandrijvingen en alles wat daarbij komt kijken. Dat is dus het mechanische deel van de productiemachines. Mijn collega-opleider specialiseert zich in bedrijfselektriciteit en automatisering”, vertelt Frank Cruypenninck, voltijds opleider bij Unilin, vooral gekend van Quick-Step-laminaat.

Van school naar praktijk

Frank werkt intussen zowat een jaar voor Unilin op de hoofdzetel in Wielsbeke. Daarvoor gaf hij ook les, maar dan in een technische school in Wetteren. “Wat ik in het technisch onderwijs deed, lag min of meer in dezelfde lijn. Ik gaf er vakken zoals tekenen, elektriciteit, verspaningstechnologie”, vertelt hij. Dat hij zich in de technische school toen voor een deel ook met de opvoeding van de jongeren moest bezighouden, wil hij niet met zoveel woorden zeggen. “Ik deed dat heel graag, maar het publiek was natuurlijk anders”, klinkt het. Vooraleer Frank de stap naar het onderwijs zette, was hij al 27 jaar technieker in de industrie.

Waarin verschilt een opleiding in een technische school bij eentje in een (productie)bedrijf? “We focussen ons uiteraard op wat hier bij Unilin het meest van toepassing is. Overbodige theorie laten we achterwege. Tegelijk kunnen wij ook terugvallen op de nieuwste technologieën. Er zit hier op dat vlak heel veel expertise bij elkaar. Ik kan hier altijd bij iemand terecht.”

In zijn huidige job zijn de leerlingen natuurlijk anders dan in de school. “Het zijn collega’s, zowel machinebedieners alsook technici. Ik breng ze extra technische vaardigheden bij en kennis van de machines waarmee ze werken. Zo kunnen ze eventuele onregelmatigheden snel zelf herkennen.”

Antwoord op tekort

De voltijdse job van Frank is deels ook het antwoord op het tekort aan technici. “We hebben heel veel machinebedieners en technische profielen nodig. Voor die machinebedieners heb ik in mijn lessen al de meest uiteenlopende vooropleidingen gezien. De instroom is breed. Zo zaten er al een bejaardenverzorger, een bakker, een salsaleraar en een dakwerker bij mij in de cursus. Het belangrijkste is de motivatie en de interesse in en nieuwsgierigheid naar techniek.”

Frank heeft in 2018 vijf groepen van telkens zes cursisten opgeleid. “Zij krijgen een opleiding van één dag per week per groep”, zegt hij. “Ik zit hier op de eerste rij voor alle nieuwe toepassingen in mijn vakgebied. Daar kan ik wel van genieten”, klinkt het.

En intussen gaan de opleidingen verder. “Vanaf mei start een nieuwe lichting onderhoudsmechanica voor technici op. In het najaar begint de operator+-opleiding, gericht op machinebedieners.” Of hoe Frank dus nog wel weet wat te doen.

(wv)