Wat is er veranderd?

Bedrijfswagens ontmoedigen dat is het doel van de overheid, zeker als die bedrijfswagens voor privédoeleinden worden gebruikt. Nu wil de overheid dit realiseren door de werkgever minder kosten te laten inbrengen en dus in principe meer belastingen te doen betalen. Het gaat om werkgevers die voor een bedrijfswagen ook de brandstofkosten voor het privégebruik gedeeltelijk of geheel ten laste neemt. De wet spreekt hierbij niet specifiek over tankkaarten. Als de werkgever de private tankbonnetjes terugbetaalt aan de werknemer of een forfaitaire tankvergoeding betaalt aan de werknemer in plaats van een tankkaart te geven, dan geldt de nieuwe regeling dus ook.

Minder aftrekbaarheid voor je werkgever

De werknemer krijgt een belastbaar voordeel van alle aard wanneer de werkgever een bedrijfswagen ter beschikking stelt die de werknemer ook privé mag gebruiken. 17% van dit voordeel was tot 31 december 2016 een verworpen uitgave voor de werkgever (= niet-aftrekbare beroepskost). Vanaf 2017 kunnen werkgevers minder kosten aftrekken. Het percentage van 17% werd op 1 januari 2017 opgetrokken naar 40%. Dit betekent voor de werkgever hogere verworpen uitgaven, minder kosten die hij kan inbrengen en dus meer belastingen die hij moet betalen. Werkgevers die niet tussenkomen in de brandstofkosten voor privégebruik blijven genieten van 17%.

Wat is de impact voor de werknemers?

De werknemers zelf voelen dit niet rechtstreeks. Werkgevers zullen door de hogere kosten eventueel wel hun beleid herzien wat betreft de brandstofkosten.

ism