Ofwel wordt de arbeidsovereenkomst meteen verbroken. In dat geval is de werkgever verplicht om bij de stopzetting van het contract het loon voor de volledige opzegtermijn meteen uit te betalen. De opzegvergoeding wordt dan een verbrekingsvergoeding genoemd.

Tussenoplossing

In de praktijk bestaat er echter ook nog een tussenoplossing. 'Omdat een verbrekingsvergoeding voor een bediende met een lange anciënniteit een zware dobber kan zijn, zien we vaak dat de werkgever met de ontslagen werknemer overeenkomt om de arbeidsovereenkomst en de opzegtermijn gewoon te laten doorlopen, maar na een bepaalde termijn de werknemer vrij te stellen van prestaties', legt Ivo Verreyt, stafmedewerker op de studiedienst van LBC-NVK, uit.

'Dat geeft de werkgever de mogelijkheid om het loon maand per maand te blijven uitbetalen, terwijl de werknemer toch niet langer moet komen werken. Belangrijk is om op dat moment ook af te spreken wat er moet gebeuren als de werknemer voor het einde van de opzegtermijn nieuw werk vindt. Wordt er hierover niets afgesproken, dan moet het loon doorbetaald worden tot het einde van de opzegperiode en kan een werknemer die een nieuwe job heeft gevonden, beide lonen cumuleren', aldus Verreyt.

En hoe zit het met de belastingen?

'Verbrekingsvergoedingen worden niet opgeteld bij het loon maar worden afzonderlijk belast', weet Kristiaan Andries, jurist bij SD Worx. 'Het belastingtarief dat hiervoor van toepassing is, is gelijk aan het gemiddelde tarief van het laatste 'normale ' jaar. Bedroeg de gemiddelde belastingvoet van een ontslagen werknemer op dit referentieloon bijvoorbeeld 30 procent, dan wordt ook de verbrekingsvergoeding tegen dat tarief belast. Hiermee wordt al meteen rekening gehouden bij de inhouding van de bedrijfsvoorheffing.'

(Bron: Nieuwsblad.be - FDC)