Rik Lauryssen, Tommy Laermans en Kobe Siemons (van links naar rechts) verkochten hun eerste zelfgemaakte fiets voor 350 euro aan hun trainer (tweede van rechts).

Als we Tommy Laermans uit Grobbendonk op een vrije meidag opbellen, horen we gejoel op de achtergrond. “Ik zit in een pretpark,” zegt hij, “maar vraag maar.” Hij klinkt zelfzeker en vervult de taak van Toriko-spreekbuis met verve. “Het begon met fietsen kuisen en kleine fietsreparaties”, vertelt hij. “Maar toen kwamen we op het idee om zelf fietsen te ontwerpen en te maken. In de zoektocht naar hoe en wat, botsten we vaak op retrofietsen. Die vonden we chic! Anderzijds merkten we dat veel oude fietsen op de schroothoop belanden. Dat is stom, want je kunt er nog leuke dingen mee doen.”

Crowdfunding

Tommy en zijn vrienden Kobe en Rik, alle drie veertien, lieten er geen gras over groeien. Ze begonnen de mogelijkheden uit te testen, ze maakten een website en een (deels Engelstalige) Facebook-pagina.

Om de start te ondersteunen, is er een crowdfunding, beheerd door de mama van Tommy. “Ons eerste project is nu af. Toen de trainer van ons wielrennersteam hoorde wat we van plan waren, was hij meteen geïnteresseerd. Voor hem maakten we de eerste fiets op maat. Dat nam wat tijd in beslag. We moesten de juiste onderdelen en leveranciers vinden en het spuiten van het fietskader onder de knie krijgen. Voortaan kan het sneller. Er staan opnieuw vier kaders klaar om aan te werken.”

Hulp van ouders

De drie jongeren krijgen hulp van hun ouders. Zo heeft de papa van een van hen een fietszaak waar ze de onderdelen kopen. En gezien hun leeftijd werken ze via het ondernemingsnummer van een familielid. Maar sleutelen aan de fietsen doen ze, met veel enthousiasme, zelf. “We verwijderen alle overbodige stukken en bekabeling en schuren het kader. Gimotec in Malle zorgt voor het zandstralen. Vervolgens spuiten we het kader in de kleuren van de aanvrager, brengen er eventueel speciale stickers op aan en steken de fiets in elkaar. Daarbij recycleren we zo veel mogelijk onderdelen. De ketting en andere versleten stukken kopen we nieuw.”

(wv) - Bron: MARK Magazine