Stress? Maak een fuck-it lijstje
Bezwijk je langzaam maar zeker onder alle drukte? Leg alle goede adviezen dan nu langs je neer en ga voor een heel andere strategie: het fuck-itlijstje!
Mijn docent bewegingsleer stond in maillot naast me in de balletzaal. Hij wees naar een huis in Jugendstil aan de overkant. "Weet je wat dat is, Luc?" "Ja, dat is Jugendstil", antwoordde ik. "Nee, dat zijn zweepslagen", was zijn repliek. Ik was toen 19. Nooit zal ik die opmerking vergeten. Architectuur heeft me altijd al geboeid.
Mijn ouderlijke woning, met Bruynzeelkeuken, had een aparte indeling. Ik vermoed dat ik een zekere esthetische gevoeligheid met de paplepel heb binnengekregen. In Galbergen, de wijk in Mol waar ik ben opgegroeid, woonde architect Leo Verbist. Het was een van de mooiste huizen in de buurt. Een grote schoenendoos op pootjes, zo leek het wel. Het intrigeerde mij enorm. Een mooie plek bedenken en bouwen, leek mij een manier om mensen gelukkig te maken.
Het beeld dat ik van architecten heb, is dus vrij romantisch. Bauhaus is niet voor niks de stroming waar ik het meeste van hou. Daar schuilt een hele filosofie achter. Ik wil de verhalen achter gebouwen kennen. Dat de schubbenstructuur van gebouwen die Frank Gehry neerzette, verwijst naar zijn fascinatie voor vissen, is leuk om te weten. Of neem nu de poëzie die spreekt uit de ontwerpen van Charles en Ray Eames: die laat zien dat licht comfortabel voor de ziel kan zijn.
Toen ik in 1972 in mijn laatste jaar Latijn-Grieks zat, had nog niemand van industriële vormgeving gehoord. Jammer, want die studies zouden zeker iets voor mij geweest zijn. Mijn favoriete architecten, zoals Mies van der Rohe, ontwierpen immers ook meubels. Uiteraard had ik niet de meest ideale achtergrond om naar een technische richting uit te zwenken. Qua materialenkennis bijvoorbeeld stond ik nergens.
Toen ik in 1980 een eigen huis ging bouwen, genoot ik van de zoektocht die mijn vrouw en ik ondernamen om de juiste architect te vinden. Iemand met wie me samen konden filosoferen. Ook in de interieurinrichting kon ik mijn ei kwijt. Ik heb zeteltjes van Le Corbusier en Starck, maar ontzie ze niet. Je moet die gebruiken waarvoor ze dienen. Sommige meubelzaken kan ik niet passeren. Ik moet er binnenstappen. Zoals je een museum bezoekt. Als ik voorbij die meubels loop, voel ik de kwaliteit en de energie van de mens die ze bedacht heeft.
2 april 2009Mijn docent bewegingsleer stond in maillot naast me in de balletzaal. Hij wees naar een huis in Jugendstil aan de overkant. "Weet je wat dat is, Luc?" "Ja, dat is Jugendstil", antwoordde ik. "Nee, dat zijn zweepslagen", was zijn repliek. Ik was toen 19. Nooit zal ik die opmerking vergeten. Architectuur heeft me altijd al geboeid.
Mijn ouderlijke woning, met Bruynzeelkeuken, had een aparte indeling. Ik vermoed dat ik een zekere esthetische gevoeligheid met de paplepel heb binnengekregen. In Galbergen, de wijk in Mol waar ik ben opgegroeid, woonde architect Leo Verbist. Het was een van de mooiste huizen in de buurt. Een grote schoenendoos op pootjes, zo leek het wel. Het intrigeerde mij enorm. Een mooie plek bedenken en bouwen, leek mij een manier om mensen gelukkig te maken.
Het beeld dat ik van architecten heb, is dus vrij romantisch. Bauhaus is niet voor niks de stroming waar ik het meeste van hou. Daar schuilt een hele filosofie achter. Ik wil de verhalen achter gebouwen kennen. Dat de schubbenstructuur van gebouwen die Frank Gehry neerzette, verwijst naar zijn fascinatie voor vissen, is leuk om te weten. Of neem nu de poëzie die spreekt uit de ontwerpen van Charles en Ray Eames: die laat zien dat licht comfortabel voor de ziel kan zijn.
Toen ik in 1972 in mijn laatste jaar Latijn-Grieks zat, had nog niemand van industriële vormgeving gehoord. Jammer, want die studies zouden zeker iets voor mij geweest zijn. Mijn favoriete architecten, zoals Mies van der Rohe, ontwierpen immers ook meubels. Uiteraard had ik niet de meest ideale achtergrond om naar een technische richting uit te zwenken. Qua materialenkennis bijvoorbeeld stond ik nergens.
Toen ik in 1980 een eigen huis ging bouwen, genoot ik van de zoektocht die mijn vrouw en ik ondernamen om de juiste architect te vinden. Iemand met wie me samen konden filosoferen. Ook in de interieurinrichting kon ik mijn ei kwijt. Ik heb zeteltjes van Le Corbusier en Starck, maar ontzie ze niet. Je moet die gebruiken waarvoor ze dienen. Sommige meubelzaken kan ik niet passeren. Ik moet er binnenstappen. Zoals je een museum bezoekt. Als ik voorbij die meubels loop, voel ik de kwaliteit en de energie van de mens die ze bedacht heeft.
2 april 2009Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Bezwijk je langzaam maar zeker onder alle drukte? Leg alle goede adviezen dan nu langs je neer en ga voor een heel andere strategie: het fuck-itlijstje!
Zoek je een job of wil je van werkplek veranderen? De eerste stap is niet eenvoudig. Mede door de pandemie zijn er grote veranderingen op de arbeidsmarkt.
De kleren maken de man, of vrouw… ook tijdens de werkuren. Maar niet bij elk beroep hoort een universele dresscode of praktisch uniform.
De bedrijfswagen zal ook na de coronapandemie een belangrijke extralegale manier van verlonen blijven in heel wat bedrijven.
A.S.Adventure lanceerde in september het duurzaamheidskenmerk ‘With love for Our Planet’. Sustainability coördinator Claudia Verswyver legt uit...
De coronacrisis zorgt ook voor een crisis op de arbeidsmarkt. En bepaalde sectoren worden duidelijk harder getroffen dan andere.
Empathie is een positieve en mooie eigenschap die ook op de werkvloer waardevol kan zijn. Toch overdrijf je hier best niet mee want overdaad schaadt…
De meeste mensen krijgen in mei of juni een aardig bedrag extra bij hun loon, het zogenaamde (dubbel) vakantiegeld.
Met sommige collega's zal je nooit vrienden worden. Maar om in een optimale sfeer te kunnen werken, kom je beter ook met die ergerlijke collega overeen.
Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Een online sollicitatiegesprek is anders dan een klassiek sollicitatiegesprek op kantoor en in dezelfde ruimte. En tegelijk zijn er veel gelijkenissen...
Om zo goed mogelijk te werken, moet de relatie tussen collega’s dat ook zijn. Maar da's niet altijd zo. We schatten onszelf vaak beter in dan onze collega’s …
Een gezonde drive, de nodige doorgroeimogelijkheden en veel extralegale voordelen bieden Charlotte en Frederick een extra stimulans om elke dag weer het beste van zichzelf te geven bij Volvo Car Gent.
Bankenfederatie Febelfin start met een campagne voor meer diversiteit en inclusie in de banksector. William Boeva en Bwanga Pilipili zijn de boegbeelden.
In tijden van crisis kan een bedrijf overgaan tot een collectief ontslag. Wat betekent dit voor jou als werknemer en wat zijn je rechten?
Hoe ervaren Sigrid Vandemeersche en Lendert Putteman werken in Brussel?
Ben jij pas afgestudeerd, of behaal je binnenkort je diploma? Dan wil je wellicht graag weten welk salaris je mag verwachten in je eerste job binnen finance.
De meeste mensen verdienen op een eerlijke manier hun brood. Maar er zijn altijd wel plantrekkers ... Vier voorbeelden/boeken van lui die de kluit belazerden.
Wist je dat het vinden van de juiste job veel te maken heeft met je zelfbewustzijn? Zolang je niet weet wat je wil, geraak je niet verder...