Huilen op het werk: wanneer wel, wanneer niet?

Jongens krijgen al van kindsbeen af te horen dat ze niet mogen huilen in het openbaar. Dat zorgt ervoor dat ze ook wanneer ze volwassen zijn veel minder snel in tranen uitbarsten, vertelt Kim Elsbach, als professor Management verbonden aan de universiteit van California. Drie jaar lang onderzocht zij de gevolgen van huilen op het werk.

Wanneer niet, wanneer wel?

Volgens Elsbach worden tranen op het werk vaak onthaald op minachting. Het is helemaal not done om te huilen tijdens een vergadering. Ook werkdruk of ruzies met collega’s zijn geen goede redenen om de zakdoek boven te halen. Wie huilt tijdens een persoonlijk evaluatiegesprek zal niet alleen een onprofessionele maar ook een manipulatieve indruk maken.

Slechts in een beperkt aantal situaties is huilen op de werkvloer geoorloofd. Dat is bijvoorbeeld het geval bij een zwaar persoonlijk verlies, zoals een scheiding of het overlijden van een naast familielid.

Maar zelfs dan moet je als werknemer op je tellen letten. “Wanneer iemand herhaaldelijk of langdurig weent, wordt die persoon gemakkelijk als onstabiel en zwak beschouwd”, weet Elsbach.

’t Zijn de hormonen, meneer

Volgens recent onderzoek van het Weizmann Institute of Science in Israël zakt het testosterongehalte van mannen gevoelig wanneer ze een vrouw zien huilen. Een laag testosterongehalte wordt op zijn beurt gelinkt aan gevoelens van mislukking.

Volgens carrièrecoach Stephen Xavier voelen mannen zich bijzonder ongemakkelijk wanneer een vrouwelijke collega huilt. “In die huilende vrouw zien ze hun eigen vrouw, dochter, zus of moeder, en dat maakt het voor hen heel moeilijk.”

Volgens professor Elsbach brengen huilbuien op het werk voor de vrouwen in kwestie intense schaamte en ontgoocheling met zich mee. Heel wat vrouwen geven aan dat hun carrière schade heeft ondervonden doordat zij hun tranen niet altijd even goed de baas waren.

(mo)