Ruth Joos: 'Ik heb nooit tot doel iemand onderuit te halen'

"Ik ben geïnteresseerd in poëzie én sport. Is dat zo gek?" (Ruth Joos, radiostem)

‘Dankbaar ben ik dat ik bij Studio Brussel mocht debuteren. Een zender waar veel beweegt, waar je veel mag experimenteren. Ik heb er alle hoeken van het radiovak mogen verkennen. Na een tijdje was mijn verhaal daar echter uitverteld. Bij Radio 1 ben ik meer op mijn plaats. Ik evolueerde weg van het pure cultuurprogramma. Ik ben geïnteresseerd in poëzie én sport. Is dat zo gek? Ik had het er onlangs nog over met Fred Brouwers. Van iemand die van klassieke muziek houdt, verwachten de mensen blijkbaar niet dat hij graag naar het voetbal kijkt. Heel vreemd. Het brede speelveld is voor mij de perfecte biotoop.’

Thuis in de studio

‘Wat ik wil, is fijne gesprekken voeren met mensen. Nu ik al zeven jaar een eigen programma heb, mag ik stilaan toch wel stellen dat ik goed kan interviewen. Ik voel me zo thuis in de studio dat ik soms vergeet dat dit niet voor iedereen geldt. Als ik zie dat een gast zenuwachtig is, dan zeg ik altijd: ‘Doe alsof we hier samen een koffie zitten te drinken’. Ik heb nooit tot doel iemand onderuit te halen.’

‘Op voorhand spreek ik af waarover we het zullen hebben. Persoonlijke vragen stel ik enkel als daar een aanleiding voor is. Van Willem Jan Neutelings, architect van het MAS en zelf inwoner van het Eilandje, wil ik weten wat het hem doet om mee het gezicht van die wijk te bepalen. Hoewel ik nooit op een gratuite manier naar gevoelens peil, heb ik dit jaar toch een paar gasten tranen in de ogen zien krijgen in de studio, zoals Nelly Maes en de zoon van Wim Decraene.’

Geen politici aub

‘Een actuaprogramma waarin je mensen op de rooster legt, wil ik nu niet. Hoewel de politiek me eindeloos boeit, zeg het me weinig om politici te interviewen. Als zij praten, hoor ik er de mediatraining in door. Ze laten zelden het achterste van hun tong zien. Moe word ik daarvan. Ik vrees dat ik op gegeven moment zou zeggen: “Zeg nu eens eerlijk wat u denkt en doe het in gewone mensentaal”.’

‘Ik bereid alles tot in de puntjes voor. Als een gesprek toch niet brengt wat ik ervan verwacht had, ben ik even ontgoocheld, maar het heerlijke aan radio is dat je elke dag opnieuw kan beginnen. De tijd dat ik ongelukkig was door een verspreking is voorbij. Het risico dat ik iets opkrop, is onbestaande.’

‘We hebben een heel luidruchtige redactie. Omdat we samen al vele watertjes hebben doorzwommen, kunnen de redacteurs wel tegen een stootje. Ik ben veeleisend: ik wil dat iedereen met dezelfde inzet aan ons eindproduct werkt. Een aantal collega’s zou ik niet willen missen. Elk nieuw seizoen geven we elkaar weer het ja-woord.’

(pvd)