“In Vlaanderen behaalt 14 procent van de jongeren geen middelbaar diploma”, zegt managing director Claudia van Egmond. “Schoolmoeheid is een belangrijke reden. Kinderen uit maatschappelijk kwetsbare situaties zijn extra gevoelig. Te weinig geld voor naschoolse activiteiten, iemand ziek in de familie, geen plekje in huis om te studeren…”
Vergelijkbare concepten als TAJO lopen al in Amsterdam (IMC Weekendschool Nederland - sinds 1996) en Brussel (TADA – ToekomstATELIERdelAvenir). Onderzoek wijst uit dat ze de kinderen daadwerkelijk stimuleren om te ‘leren voor later’. “De schooluitval onder de 5 procent krijgen willen we ook in Gent. Een middelbaar diploma is vandaag de dag cruciaal naar het vinden van een job – en dus om jongeren te behoeden voor sociaal-economische problemen. Daarom willen we er zo vroeg mogelijk bij zijn: het 5e en 6e studiejaar en het eerste middelbaar.”
TAJO begeleidt jongeren drie jaar lang. Daarna worden ze als alumni deel van de TAJO-community. “Hun netwerk behouden ze, terwijl dat van ons elk jaar groeit. Ze helpen mee met huiswerkbegeleiding, met activiteiten… we laten ze niet los”, zegt educatief coördinator Heleen Becuwe. “We mikken precies op die overgang van lager naar secundair omdat dat zo’n gevoelige periode is. Als het daar iets moeilijker loopt, is onze community een extra back-up. En ook ouders behoren daartoe.”
We zien kinderen uit kwetsbare situaties verhoudingsgewijs niet gelijk verdeeld over ASO, TSO, BSO en KSO. “Vreemd, want hun kwetsbare situatie zou niets met schooloriëntatie te maken mogen hebben”, zegt Claudia. “We proberen de kinderen autonomer en meer zelfzeker te maken. Er zijn mogelijkheden met jouw talenten: dat is de boodschap. Ook al behoor je niet tot de top 3, je vindt wel iets wat dichtbij jou ligt.”
TAJO gaat Gentse scholen aanspreken uit de 19e eeuwse stadsgordel: de eerste doelwijk is Sint-Amandsberg. “We mikken op 300 jongeren: 100 per leerjaar. Elk jaar stromen er 100 in en ook weer uit. Dan kom je na enkele jaren aan duizenden kinderen, net als in Brussel en Amsterdam. Jongere broer of zus, vriendjes en de juf op school voeden het netwerk. De kinderen worden deze lente geselecteerd in basisscholen waar we ons aan het 4e studiejaar voorstellen. Kinderen die TAJO interessant vinden, stappen met ons verhaal naar hun ouders. Hebben die belangstelling, dan praten we met hen. Na een week houden we korte interviews met de kinderen waarin we polsen naar het waarom van hun enthousiasme, om zo te bepalen wie TAJO het hardst nodig heeft.”
“In dialoog met de basisscholen maken we een selectie om de groep zo divers mogelijk samen te stellen: assertief en introvert, jongens en meisjes, instroom uit de verschillende basisscholen… pas dan krijg je een toegangsticket voor TAJO of kom je op de wachtlijst. De ouders spelen een belangrijke rol, zij moeten het hun kind mogelijk maken om elke zaterdag te komen, anders werkt het niet. In september starten de eerste 2 klassen.”
TAJO werkt telkens vier zaterdagen rond één thema. Voor elke zaterdag van 11 tot 14.30 uur zijn er véél gastdocenten nodig. “We willen zoveel mogelijk maatschappelijke thema’s bestrijken”, zegt Claudia. “Kunst, cultuur, bouw, journalistiek, techniek, wetenschappen, recht, architectuur, voeding, sales… you name it. Een dwarsdoorsnede van de maatschappij.”
Om dat klaar te spelen voor 300 kinderen zijn er elke zaterdag 48 gastdocenten nodig, 30 keer per jaar. “Daarom hebben we een community van gastdocenten nodig”, zegt Heleen Becuwe. “Mensen met een passie voor hun vak, dat ze vertalen naar een maatschappelijk thema. Als politieman of -vrouw kan je het hebben over veiligheid, recht, politiek, leefbare stad, technologie… waarover je samen met ons een doe-atelier opzet. Als gastdocent ben je het waarschijnlijk niet gewend om met kinderen om te gaan, dus wij zetten je op weg. We beperken je groep tot 6 à 7 kinderen. Voor dat groepje maak je een quiz, een debat, je gaan knutselen, je neemt ze ergens mee naartoe… wij leveren de ideeën aan en met de gastdocent toetsen we die dan af. Het atelier werken we samen uit én we bieden je didactische ondersteuning.”
Als gastdocent ben je dé pijler voor TAJO. “Gelukkig stellen we in Brussel en Nederland vast dat de meerderheid graag méér dan een keer wil komen”, benadrukt Claudia. “Mensen vinden het fijn om iets te doen met hun passie en dat te delen met kinderen. Het biedt je ook zelf een meerwaarde. Engageer je je voor een zaterdagsessie – méér dan één hoeft niet, maar mag natuurlijk wel – dan zet dat je aan het denken over je eigen job. Waarom doe ik mijn job graag? Je komt tot de kern van wat je doet: zorg, creatie, techniek… je engagement in je job is de kern. En als je het een kind kan uitleggen, dan weet je waar je het over hebt”.
Heleen: “We hebben in ieder geval veel gastdocenten nodig, maar we willen een zo divers en gekleurd mogelijke groep. Met mensen die de kinderen niet beoordelen of de waarheid in pacht denken te hebben. In je visie en overtuigingen moet je flexibel genoeg zijn om rond de TAJO-thema’s te werken en mee te gaan in onze visie en missie. Wat wij jonge tieners willen meegeven is diversiteit, passie, delen, van elkaar willen leren, kritisch denken, creatief samenwerken. Precies wat we ook verwachten van onze gastdocenten.”
(wdh) - Meer info: www.tajo.be
18 juli 2016
“In Vlaanderen behaalt 14 procent van de jongeren geen middelbaar diploma”, zegt managing director Claudia van Egmond. “Schoolmoeheid is een belangrijke reden. Kinderen uit maatschappelijk kwetsbare situaties zijn extra gevoelig. Te weinig geld voor naschoolse activiteiten, iemand ziek in de familie, geen plekje in huis om te studeren…”
Vergelijkbare concepten als TAJO lopen al in Amsterdam (IMC Weekendschool Nederland - sinds 1996) en Brussel (TADA – ToekomstATELIERdelAvenir). Onderzoek wijst uit dat ze de kinderen daadwerkelijk stimuleren om te ‘leren voor later’. “De schooluitval onder de 5 procent krijgen willen we ook in Gent. Een middelbaar diploma is vandaag de dag cruciaal naar het vinden van een job – en dus om jongeren te behoeden voor sociaal-economische problemen. Daarom willen we er zo vroeg mogelijk bij zijn: het 5e en 6e studiejaar en het eerste middelbaar.”
TAJO begeleidt jongeren drie jaar lang. Daarna worden ze als alumni deel van de TAJO-community. “Hun netwerk behouden ze, terwijl dat van ons elk jaar groeit. Ze helpen mee met huiswerkbegeleiding, met activiteiten… we laten ze niet los”, zegt educatief coördinator Heleen Becuwe. “We mikken precies op die overgang van lager naar secundair omdat dat zo’n gevoelige periode is. Als het daar iets moeilijker loopt, is onze community een extra back-up. En ook ouders behoren daartoe.”
We zien kinderen uit kwetsbare situaties verhoudingsgewijs niet gelijk verdeeld over ASO, TSO, BSO en KSO. “Vreemd, want hun kwetsbare situatie zou niets met schooloriëntatie te maken mogen hebben”, zegt Claudia. “We proberen de kinderen autonomer en meer zelfzeker te maken. Er zijn mogelijkheden met jouw talenten: dat is de boodschap. Ook al behoor je niet tot de top 3, je vindt wel iets wat dichtbij jou ligt.”
TAJO gaat Gentse scholen aanspreken uit de 19e eeuwse stadsgordel: de eerste doelwijk is Sint-Amandsberg. “We mikken op 300 jongeren: 100 per leerjaar. Elk jaar stromen er 100 in en ook weer uit. Dan kom je na enkele jaren aan duizenden kinderen, net als in Brussel en Amsterdam. Jongere broer of zus, vriendjes en de juf op school voeden het netwerk. De kinderen worden deze lente geselecteerd in basisscholen waar we ons aan het 4e studiejaar voorstellen. Kinderen die TAJO interessant vinden, stappen met ons verhaal naar hun ouders. Hebben die belangstelling, dan praten we met hen. Na een week houden we korte interviews met de kinderen waarin we polsen naar het waarom van hun enthousiasme, om zo te bepalen wie TAJO het hardst nodig heeft.”
“In dialoog met de basisscholen maken we een selectie om de groep zo divers mogelijk samen te stellen: assertief en introvert, jongens en meisjes, instroom uit de verschillende basisscholen… pas dan krijg je een toegangsticket voor TAJO of kom je op de wachtlijst. De ouders spelen een belangrijke rol, zij moeten het hun kind mogelijk maken om elke zaterdag te komen, anders werkt het niet. In september starten de eerste 2 klassen.”
TAJO werkt telkens vier zaterdagen rond één thema. Voor elke zaterdag van 11 tot 14.30 uur zijn er véél gastdocenten nodig. “We willen zoveel mogelijk maatschappelijke thema’s bestrijken”, zegt Claudia. “Kunst, cultuur, bouw, journalistiek, techniek, wetenschappen, recht, architectuur, voeding, sales… you name it. Een dwarsdoorsnede van de maatschappij.”
Om dat klaar te spelen voor 300 kinderen zijn er elke zaterdag 48 gastdocenten nodig, 30 keer per jaar. “Daarom hebben we een community van gastdocenten nodig”, zegt Heleen Becuwe. “Mensen met een passie voor hun vak, dat ze vertalen naar een maatschappelijk thema. Als politieman of -vrouw kan je het hebben over veiligheid, recht, politiek, leefbare stad, technologie… waarover je samen met ons een doe-atelier opzet. Als gastdocent ben je het waarschijnlijk niet gewend om met kinderen om te gaan, dus wij zetten je op weg. We beperken je groep tot 6 à 7 kinderen. Voor dat groepje maak je een quiz, een debat, je gaan knutselen, je neemt ze ergens mee naartoe… wij leveren de ideeën aan en met de gastdocent toetsen we die dan af. Het atelier werken we samen uit én we bieden je didactische ondersteuning.”
Als gastdocent ben je dé pijler voor TAJO. “Gelukkig stellen we in Brussel en Nederland vast dat de meerderheid graag méér dan een keer wil komen”, benadrukt Claudia. “Mensen vinden het fijn om iets te doen met hun passie en dat te delen met kinderen. Het biedt je ook zelf een meerwaarde. Engageer je je voor een zaterdagsessie – méér dan één hoeft niet, maar mag natuurlijk wel – dan zet dat je aan het denken over je eigen job. Waarom doe ik mijn job graag? Je komt tot de kern van wat je doet: zorg, creatie, techniek… je engagement in je job is de kern. En als je het een kind kan uitleggen, dan weet je waar je het over hebt”.
Heleen: “We hebben in ieder geval veel gastdocenten nodig, maar we willen een zo divers en gekleurd mogelijke groep. Met mensen die de kinderen niet beoordelen of de waarheid in pacht denken te hebben. In je visie en overtuigingen moet je flexibel genoeg zijn om rond de TAJO-thema’s te werken en mee te gaan in onze visie en missie. Wat wij jonge tieners willen meegeven is diversiteit, passie, delen, van elkaar willen leren, kritisch denken, creatief samenwerken. Precies wat we ook verwachten van onze gastdocenten.”
(wdh) - Meer info: www.tajo.be
18 juli 2016Drankenconcern Diageo lanceert samen met Horeca Vorming Vlaanderen en VDAB Learning for Life, een intensief opleidingsprogramma voor jonge werkzoekenden.
Jongeren zien geld niet meer als hoofdmotivatie voor vakantiewerk.
Waardering staat bovenaan. Loon blijkt minder belangrijk. “Toch heeft de meerderheid te hoge loonverwachtingen”, stelt Damien Van der Stichele van Attentia.
Diggie vzw is al 44 jaar een vaste waarde in Brakel. De vzw blaast de link tussen mens en natuur nieuw leven in en focust op kinderen en jongeren.
Event marketeer Karen Bulterys maakt sinds oktober deel uit van de Jobat-familie. “Werken bij de grootste ‘job board’ van het land voelt aan als thuiskomen”
Hoe jammer ook, een burn-out kan je nog lang achtervolgen... Wat zijn de gevolgen precies?
Binnen de zorgsector staan verpleegkundigen en verzorgenden qua aantal vacatures afgetekend op nummer één. Al zijn er ook veel andere profielen aan de orde.
PepsiCo, de multinational achter merken als Pepsi, 7UP, Tropicana, Lay’s en Doritos, werkt hard om zijn ecologische voetafdruk te beperken.
Drankenconcern Diageo lanceert samen met Horeca Vorming Vlaanderen en VDAB Learning for Life, een intensief opleidingsprogramma voor jonge werkzoekenden.
Jongeren zien geld niet meer als hoofdmotivatie voor vakantiewerk.
Waardering staat bovenaan. Loon blijkt minder belangrijk. “Toch heeft de meerderheid te hoge loonverwachtingen”, stelt Damien Van der Stichele van Attentia.
Diggie vzw is al 44 jaar een vaste waarde in Brakel. De vzw blaast de link tussen mens en natuur nieuw leven in en focust op kinderen en jongeren.
Een gesprek met je werkgever kan lastig zijn. Zeker wanneer je iets delicaats wil bespreken. Hoe pak je zo’n gesprek dan best aan? Lees hier 5 do’s-and-don’ts.
2020 heeft schade aangericht aan het werkleven. Wie zijn job kon houden moet dus dankbaar zijn? Zeker. Mag je ook nog kritisch zijn over je werkgever? Absoluut.
Federico Bernardinelli is een 31-jarige Italiaan, een vrije vogel en echte avonturier. Hij woont nu in Zottegem. VDAB ondersteunde Federico.
Minder onderweg, hybride werken, groener verplaatsen: aan deze uitdagingen kunnen organisaties vandaag niet voorbij. Maar hoe pakken ze die concreet aan?
Van het vinden van een geschikte partner of job tot omgaan met vertrouwen, rouw en angst. De echt belangrijke dingen leren we niet op school.