Loopbaanbegeleiding: roetsjbaan of springplank?

Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva van ASAP: “Slechts 10 procent van de werknemers schakelt na een loopbaanbegeleiding over naar een andere werkgever.”

Cijfers van Vlaams minister van Werk, Philippe Muyters tonen aan dat loopbaanbegeleiding in de lift zit. Vorig jaar vroegen 26.977 een loopbaancheque aan. “Toch gaat er nog heel veel potentieel verloren omdat loopbaanbegeleiding onvoldoende gepromoot wordt en de overheid te veel beperkingen oplegt”, stellen Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva op basis van hun praktijkervaring.

“Ten eerste zien we dat amper 1 op 10 werknemers die loopbaanbegeleiding volgen, gesteund worden door hun werkgever. De verklaring hiervoor is simpel: werkgevers vrezen dat medewerkers het bedrijf zullen verlaten onder impuls van de loopbaanbegeleiding. Ze denken dat de nieuwe inzichten een roetsjbaan zijn richting een nieuwe werkplek.” Maar dat blijkt onterecht. “De cijfers leren dat slechts 10 procent van de werknemers na de begeleiding overschakelt naar een andere werkgever”, weten Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva. “De andere 90 procent wipt naar een andere rol binnen dezelfde organisatie. Wat eigenlijk logisch is, want in een dergelijk begeleidingstraject ontdek je onvermoede talenten, die je evengoed verder kan ontwikkelen binnen je vertrouwde bedrijfsmuren. Het is dus perfect mogelijk om samen met de werkgever de resultaten van de oriëntering te bespreken en het takenpakket bij te sturen. Deze manier van werken, in vaktermen ook jobcrafting genoemd, zorgt ervoor dat werknemers zich beter in hun vel voelen en hierdoor meer gemotiveerd en tevreden zijn.”

Wapenen

De specialisten van ASAP zien vooral veel potentieel in loopbaanbegeleiding voor werknemers die in snel veranderende sectoren actief zijn. “We denken bijvoorbeeld aan de retail, waarin klassieke winkels worden uitgedaagd door webshops en hierdoor aangepaste profielen nodig zijn”, aldus nog Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva. “Of aan het onderwijs, waar oudere leerkrachten moeite hebben om bij te benen. Nog een voorbeeld is de maakindustrie, waar robots alsmaar vaker de handenarbeid overnemen. In deze sectoren kan loopbaanbegeleiding de werknemers wapenen voor de veranderende omstandigheden. Of beter: kunnen werkgevers hun eigen mensen laten heroriënteren tot specialisten in de nieuwe economie. Dit is veel beter dan later te moeten vaststellen dat de werknemers niet meer in het plaatje passen en daarom de deur worden gewezen.”

Uitbreiding

Hilde Lemmens en Irina Gordeyeva pleiten om de mogelijkheden van loopbaanbegeleiding verder uit te breiden. “En wel op een dubbele manier”, zeggen ze. “Op dit moment vallen alleen werknemers en zelfstandigen onder het systeem. Wij vinden het zinvol dit open te trekken naar uitzendkrachten en studenten. Dit zijn immers typisch doelgroepen die snakken naar oriëntatie. Hun kennis van de arbeidsmarkt is beperkt, hun onzekerheid groot en hun jobkeuze vaak fout.”

Een tweede uitbreiding die wordt voorgesteld, is het aantal uren van gesubsidieerde loopbaanbegeleiding. “In plaats van 8 uur toe te staan in blokken van 4 uur, pleiten wij voor minstens 12 uur en de kans om 8 uur in 1 keer op te nemen. Begeleiders en hun ‘klanten’ hebben tijd nodig om wederzijds vertrouwen op te bouwen en zo tot een heel gericht, waardevol advies te kunnen komen. Zo kan de loopbaanbegeleiding een echte springplank worden in plaats van een roetsjbaan...”

(kme)