4 gevaren die dreigen voor vrouwelijke zakenreizigers
Zakenreizen zijn veel minder vrouwvriendelijk dan vaak wordt gedacht. Vrouwelijke medewerkers ondervinden veel meer ongemakken dan hun mannelijke collega’s.
Onder andere Rusland heeft een lijst met 456 jobs die vrouwen niet mogen beoefenen. Lijkt extreem, maar er zijn zelfs landen die volledige sectoren voor vrouwen op de zwarte lijst zetten.
Zo zijn er nog 18 landen waar de man zijn vrouw kan verplichten om te stoppen met werken en nog 4 landen waar een vrouw niet zelf een bedrijf kan opstarten. Deze landen hebben vaak wetten die vrouwen op het vlak van rechten gelijkstellen met kinderen en stellen dat ze beschermd moeten worden, waardoor ze een hoop functies niet mogen uitvoeren.
Hierdoor kunnen vrouwen in veel landen geen nachtwerk uitoefenen of ander fysiek belastend werk uitvoeren, zoals mijnwerk of jobs in de bouwsector. In Kazachstan mogen vrouwen bijvoorbeeld geen vee slachten of zelfs verdoven. In Rusland kan een vrouw geen machiniste worden of met een boot varen. In Vietnam mag een vrouw niet met een zware tractor rijden.
Soms is de reden gelinkt aan de algemene veiligheid. In Mumbai heerst er een hardnekkig veiligheidsprobleem, waardoor vrouwelijke winkeluitbaters hun winkel niet even laat open mogen houden als hun mannelijke collega’s, zodat ze geen doelwit kunnen worden van criminelen.
Andere redenen om vrouwen te bannen van bepaalde beroepen of sectoren zijn slechte omstandigheden voor de gezondheid, meer bepaald om de vruchtbaarheid te beschermen. Maar ook om morele redenen.
Toch worden de regels steeds minder strikt. De Filipijnen schaften 7 jaar geleden het verbod op nachtwerk voor vrouwen af. Bulgarije, Kiribati en Polen schrapten alle beperkingen reeds, Colombia en Congo ondernemen nu ook stappen om de wetgeving minder strikt te maken.
Wie denkt dat dat ruimschoots laat is: in Spanje werden de beperkingen op vrouwelijke werknemers in de mijnbouw, energiesector en bouwactiviteit pas in de jaren negentig opgeheven. En veel van deze wetten werden hen ooit door koloniale grootheden opgelegd. Het was Engeland die met de strenge regels op nachtwerk op de proppen kwam tijdens de industriële revolutie.
De International Labour Organization (ILO) werpt op dat veel regels inderdaad achterhaald zijn in de huidige arbeidsmarkt. Vooral door de technologisch evolutie veranderen de arbeidsomstandigheden en wordt het werk veiliger. Veel arbeid wordt minder fysiek of minder afhankelijk van fysieke kracht, de veiligheid gaat er op vooruit, en er is simpelweg een tekort aan werknemers.
Doordat veel mensen naar andere landen uitwijken voor een beter loon, moedigen landen die anders strenge regels hadden op werk voor vrouwen die zelfde vrouwen plots aan om de handen uit de mouwen te steken en de economie draaiende te houden. Maar veel rechtbanken erkennen ook dat een groot deel van de beperkingen gebaseerd zijn op discriminatie en berusten op vooroordelen, waardoor de wetgeving kan aangevochten worden.
Toch verdedigt de ILO nog enkele maatregelen. Zo willen ze vooral dat er aandacht blijft voor zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven. Er zijn nog altijd omstandigheden die niet ideaal zijn in deze situatie en de gezondheid van moeder en kind kunnen schaden. Vooral in sectoren waar met chemicaliën wordt gewerkt, moet er extra aandacht blijven voor deze werknemers.
Maar waar stopt preventie en aandacht voor de veiligheid en wordt het discriminatie?
(sjv) - Bron: Express Business
19 juni 2018Zakenreizen zijn veel minder vrouwvriendelijk dan vaak wordt gedacht. Vrouwelijke medewerkers ondervinden veel meer ongemakken dan hun mannelijke collega’s.
Het komt meer voor dan je zou denken. Veel mannen voelen zich niet op hun gemak als ze geconfronteerd worden met een vrouwelijke baas, maar waarom?
Een bedrijf waar enkel dames werken? Het is geen bewuste keuze bij Proactify. "We doen extra ons best om de vooroordelen te counteren en met resultaat."
Diversiteit en winst gaan hand in hand. Dat is de conclusie van Mercer, een organisatie die de effecten van gendergelijkheid binnen bedrijven onderzoekt.
Wie bij het Wit-Gele Kruis aan de slag gaat, wil vaak nooit meer iets anders. Kaat, Kathleen en Marlies schetsen waarom ze al heel wat jaren bij deze zorgorganisatie werken en vooral… waarom ze er ook dolgraag willen blijven.
Je bent er helemaal klaar voor om eindelijk die loonsverhoging aan je baas te vragen. Maar wat gaat er door je baas heen wanneer je de bewuste vraag stelt?
Hoeveel verdien je als je bij de overheid gaat werken? En is dat meer of minder dan dat je als bediende in de privésector aan de slag gaat?
In alle opzichten een grote dame voor de Belgische sport en basketbal in het bijzonder: dat is Ann Wauters. Tegelijk is ze ook een inspirator voor velen.
Neen, een keer “nee” zeggen tegen je collega op het werk wanneer je nog maar eens een extra opdracht krijgt, is niks om je schuldig over te voelen...