1. De zilvermijnwerker

Wie als student een centje wil bijverdienen, kan vakantiewerk doen. Maar daar moet je minstens zestien jaar oud voor zijn. Vroeger mocht echt iedereen werken. Bijvoorbeeld in de zilvermijnen. Daar vond je geen sterke, hardwerkende mannen. Wel kleine jongetjes die met hun blote handen op zoek gingen naar zilver. En als je weet dat de levensverwachting in een zilvermijn amper drie maanden bedraagt, dan weet je genoeg.

2. De stercorarius

Het woord stercorarius doet je ongetwijfeld aan een dinosaurus denken. Maar jammer genoeg heeft het er helemaal niets mee te maken. Een stercorarius stamt af uit de periode van de Romeinen. Rome had namelijk een uitgebreid rioolstelsel, al maakten maar weinig huishoudens daar dankbaar gebruik van. Maar wat gebeurde er dan met alle uitwerpselen? De stercorarius to the rescue. Hij verzamelde het menselijke afval om het later door te verkopen aan de boeren. Die gebruikten het als mest voor hun gewassen.

3. De draagstoeldrager

Word je graag op handen gedragen? Vroeger gebeurde dat – bijna – letterlijk. De draagstoeldrager was een slaaf die vrouwen, en later ook mannen, ronddroeg in een klein rijtuig. Een job die in zekere zin nog steeds bestaat, want een groep mannen is opgeleid om de Papal Sedia Gestatoria te dragen. Een troon die wordt gedragen op de schouders van een man.

4. De orgieplanner

De orgieplanner had een ongewone maar opwindende job. Zijn taak? Feestjes organiseren voor de allerrijksten van de samenleving. Concreet moest hij zorgen voor lekker eten, goede muziek, een prachtige locatie en nog prachtigere vrouwen. Het verdere verloop van de avond kun je je al wel inbeelden.

5. De begrafenisclown

Schrik van clowns? Vroeger zag je ze zelfs tijdens een begrafenis. De begrafenisclown werd betaald om zich te verkleden als de dode persoon, een masker te dragen en te dansen. De Romeinen geloofden namelijk dat het de geesten zou behagen en vreugde zou brengen aan de levenden. Tijdens de begrafenisdienst zou de clown samen met andere collega’s rond het lijk rennen en moppen tappen. Vreemd!

6. De hondenmepper

In de 16de eeuw hadden heel wat Engelsen een hond. Vandaag de dag zitten ze rustig binnen als je weggaat, of in een hondenren. Maar toen volgde een hond z’n baasje altijd. Dus ook naar de kerk. En iedereen weet natuurlijk hoe onvoorspelbaar honden kunnen zijn. Uit het niets beginnen ze rond te rennen en te blaffen. Best vervelend tijdens een dienst. De hondenmepper moest er dus voor zorgen dat er geen enkele hond in de buurt van de kerk kwam. Was je goed in het wegjagen van honden? Dan kreeg je een mooi loon, een zweep én een stuk grond.

7. De lijkenzoeker

Het ontstaan van Europa deed de kunst en wetenschappen bloeien. Net zoals de geneeskunde. De medische scholen hadden nood aan verse menselijke lijken. De lijkenzoekers, ook wel de body snatchers genoemd, zochten daarom naar pas begraven mensen. Ze groeven een gat aan de voorkant van de kist, openden die en bonden een touw rond het lichaam. Zachtjes trokken ze het lijk naar boven, zonder waardevolle spullen zoals sieraden mee op te delven. Een lijk wegnemen uit een graf was volledig legaal, maar van zodra er waardevolle bezittingen verdwenen, maakten ze zich schuldig aan een strafbaar feit. Met de Anatomy Act van 1832 werd er meteen komaf gemaakt met deze gruwelijke daad.

8. De stratenwekker

Heb je jezelf weleens afgevraagd hoe mensen vroeger op een bepaald uur wakker werden? Daar hadden ze geen wekker voor, maar een stratenwekker, die met een lange paal rondliep om op elk raam te kloppen. Van snoozen was geen sprake.

(dt/em)