Voor kinderen is het niet vanzelfsprekend om een afwijzing te aanvaarden, maar ook volwassenen hebben er moeite mee. Velen onder ons reageren dan ook slecht op een ‘nee’. Het is beter om even stil te staan bij hoe je gaat reageren.

Zo reageer je beter niet op een afwijzing

• Denken dat je sowieso recht hebt op bepaalde dingen zonder de realiteit te aanvaarden.
  Voorbeeld: iemand weigert tijdens een besparingsronde genoegen te nemen met een kleinere bedrijfswagen, en maakt ruzie.
• Je neerleggen bij een afwijzing, maar door deze negatieve ervaring situaties waar je misschien zal afgewezen worden, beginnen te ontwijken.
  Voorbeeld: je accepteert de kleinere bedrijfswagen, maar weigert om nadien constructief mee te denken over de besparingsronde. Of je mengt je niet in brainstormgesprekken over hoe toch een grotere wagen kan afdwongen worden. Deze mensen accepteren hun lot gelaten, maar leveren geen toegevoegde waarde naar de toekomst toe.

Positief bekijken

Deze twee sociale mechanismen om met afwijzing om te gaan zijn beide contraproductief. Bazen doen er dan ook goed aan om een bewuste en gezonde houding tegenover afwijzing aan te nemen.

Werknemers moeten zich comfortabel voelen om ideeën op te werpen, problemen te melden en observaties te maken (ze mogen zich dus niet automatisch neerleggen bij de situatie). Maar ze moeten dit doen in de wetenschap dat die ideeën afgewezen kunnen worden (ze hebben dus geen recht op alles wat ze vragen).

De meest constructieve manier om met afwijzing om te gaan, is in te zien dat het ook positieve gevolgen kan hebben: het dwingt ons om met nieuwe ideeën voor de dag te komen, een nieuw pad in te slaan, bescheiden te blijven en open te staan voor nieuwe kennis.

VIDEO: Pijnlijke afwijzing

Een afwijzing positief bekijken, is niet altijd even makkelijk. Deze kerel krijgt een ‘nee’ op zijn huwelijksaanzoek voor een volle tribune baseballsupporters. Kan het erger?

(mr) - bron: Express.be