7 drijfveren voor verpleegkundigen

"De razendsnelle technologische evolutie doet de verschillende ziekenhuisafdelingen meer uit elkaar groeien." (Philip Boussauw, directeur personeel & administratie AZ Sint-Rembert Torhout)

Voor verpleegkundigen zijn er in veel ziekenhuizen aan de lopende band vacatures. Maar de instroom verloopt ongelijkmatig: de maanden dat er geen toestroom is van pas afgestudeerden heeft HR het vaak lastig om de vele vacatures in te vullen. "Creatieve oproepen via social media, jobcafés en dergelijke zijn een must", weet Sabine De Brabant van AZ Delta Roeselare. Wat brengt verpleegkundigen en zorgorganisaties bij elkaar?

1. Intrinsieke motivatie

Een job als verpleegkundige kies je vooral met je hart. Vanuit je intrinsieke motivatie help je graag andere mensen. Zorg is het beroep waar je steeds onmiddellijk feedback krijgt van je patiënt. Die motivatie is meteen de grootste troef voor de drie HR-managers. De voldoening om mensen echt te kunnen helpen, benadrukken ze, geeft je dagelijks een mentale opkikker. Deze niet te onderschatten genoegdoening helpt je om vol te houden. En dankzij de eerdere praktijkstages weet je goed waaraan je begint.

2. Geen leeftijdsbarrières

In tegenstelling tot elders kunnen veertigers en vijftigers met de juiste kwalificaties nog steeds gemakkelijk aan de slag. Het zogenaamde ADV-systeem gunt oudere werknemers zelfs meer vakantiedagen, zelfs al vanaf 45 jaar. Dankzij deze extra 'rimpeldagen' kunnen ze langer aan de slag blijven, al dan niet deeltijds. Let wel: als een team veel ouderen telt, kan dit systeem de jongere verpleegkundigen met extra werkdruk opzadelen. Bovendien staat het systeem van 'rimpeldagen' onder druk.

3. Begeleiding

Voor nieuwkomers is het eerste jaar als verpleegkundige vaak moeilijk. Daarom is begeleiding aangewezen. Marc Verpoort van AZ Groeninge Kortrijk: "Een interne begeleider volgt samen met de hoofdverpleegkundige elke nieuwe kracht persoonlijk op, via regelmatige follow-upgesprekken. Ook voorziet HR voor iedereen een jaarlijks open evaluatiegesprek. Jonge mensen waarderen die feedback en de kansen om te groeien en zich te specialiseren."

4. Kansen voor persoonlijke groei

Permanente opleiding is een must en levenslang willen leren een noodzaak. "De razendsnelle technologische evolutie doet de verschillende ziekenhuisafdelingen wel meer uit elkaar groeien", oppert Philip Boussauw, directeur personeel & administratie van AZ Sint-Rembert Torhout. "Maar iedere medewerker heeft elk jaar ook recht op een aantal uren vorming naar keuze."

5. Variatie

De variatie aan taken in een ziekenhuis is groot: van geriatrie en spoed over radiologie tot het operatiekwartier. Volgens De Brabant kan iedereen dankzij de vele interne vacatures een boeiend parcours vol afwisseling afleggen. Ook carrière maken kan: regelmatig is er een opportuniteit om hoofdverpleegkundige te worden. Al heb je daar uiteraard ook specifieke kwalificaties voor nodig.

6. Bijkomende arbeidsvoorwaarden

Door de algemeen geldende loonbarema's kunnen ziekenhuizen niet met elkaar concurreren met hun salarissen. Enkel qua bijkomende arbeidsvoorwaarden kunnen de accenten verschillen. Maar met name professionele bachelors worden, volgens de HR-managers, toch mooi vergoed. En extra flexibiliteit levert bijkomende premies op. Philip Boussauw haalt een anekdote aan die de bijkomende arbeidsvoorwaarden situeert: "Voor een pas gepromoveerde hoofdverpleegkundige waren de loonvoorwaarden van minder belang: 'Een goed draaiende afdeling, waar iedereen tevreden is, dat is mijn doel!' zei ze."

7. Flexibiliteit van twee kanten

Van de meeste verpleegkundigen wordt verwacht dat ze één weekend op twee werken. Een ziekenhuis is immers 7 dagen op 7 en 365 dagen per jaar operationeel. Je weet dus waar je aan begint. De afdelingen en de medewerkers krijgen echter een grote vrijheid om in onderling overleg de dienstregeling overeen te komen. Het is voor iedereen een kwestie van geven en nemen. "Het maatwerk is nu erg groot, haast tot op individueel niveau", weet Marc Verpoort van AZ Groeninge Kortrijk. Maar doorgaans werken verpleegkundigen als echte ploegspelers goed samen om de permanentie rond te krijgen. Een afdeling en een hoofdverpleegkundige krijgt in een ziekenhuis behoorlijk veel beslissingsruimte. Voor een verpleegkundige is het daarom belangrijk om bij een dienst terecht te komen waar de hoofverpleegkundige goed is in personeelsbeleid.

En tenslotte: knipperlichten aan

De werkdruk stijgt en alles moet sneller. Sommige afdelingen in ziekenhuizen draaien vaak op minimumbezetting. Dit is geen goede trend en heeft gevolgen voor de dienstverlening. De HR-directeurs beseffen maar al te goed dat het de verpleegkundigen echt frustreert dat ze hun patiënten minder aandacht en zorgtijd kunnen of mogen bieden. Hun HR-afdelingen proberen met allerlei initiatieven, zoals opleidingen en coaching, te vermijden dat de zorgmedewerkers zelf slachtoffer zouden worden van iets als een burn-out. “Want sommigen voelen zich zo betrokken dat ze zichzelf volledig zouden wegcijferen”, klinkt het.

(pv)