Tijd voor meer dan 2 dagen weekend?

Van een eendaags weekend...

Vanuit religieus oogpunt is het weekend ooit ontstaan als de vrije zondag. Zondag was een dag van rust en bezinning na een lange zesdaagse werkweek. Het ideale moment om te reflecteren en bij God te zijn.

Een twee dagen durend weekend werd pas in de 19de eeuw geïntroduceerd. Onze voorouders hebben hier hard voor gevochten. Of beter gezegd: hard voor gedronken. Hun vrije zondag gebruikten ze niet per se om naar de mis te gaan, maar om zich te amuseren, gepaard met alcohol. Op maandagochtend daagden heel wat arbeiders met kleine oogjes, bonkende hoofdpijn en weinig energie op de werkvloer op. Tenminste, als ze niet thuis bleven met een ziektebriefje om te bekomen van hun uitspattingen. Hierop begonnen fabrieksmanagers te onderhandelen met hun werkkrachten: "Je krijgt zaterdag een halve dag vrijaf, als je maandag komt werken.”

... naar twee dagen weekend

Maar het weekend zoals we het nu kennen hebben we niet alleen te danken aan de losbandigheid van onze voorouders. Wel aan een combinatie van campagnes. Sommige campagnes werden geleid door vrijetijdsbewegingen van een halve dag, andere door vakbonden, commerciële vrijetijdsbedrijven en werkgevers.

Een van de eerste werkgevers die vanuit economische beweegredenen een extra dag aan het weekend toevoegde, was Henry Ford. Hij besloot in 1926 ook op zaterdagen zijn fabrieken te sluiten. Sinds 1940 is het weekend van twee dagen wereldwijd een feit.

Nog langer weekend?

Het idee van een vierdagenwerkweek met een driedaags weekend wint aan populariteit. Een weekend van drie dagen geeft je meer tijd om met je geliefden door te brengen, uitstapjes te maken en te ontspannen na een drukke werkweek. Bovendien zou een verlengd weekend een positieve invloed hebben op de gezondheid en tevredenheid van werknemers.

Minder, maar productievere werkuren

Sommige bedrijven, academici en politici overwegen om over te schakelen op minder, maar productievere werkuren. Werknemers zouden nu eenmaal beter presteren wanneer ze minder moeten werken.

In de 19de eeuw konden de eerste vakbonden de werkdagen van werknemers laten beperken tot 8 uur. Opvallend genoeg stelden fabrieksmanagers vast dat de productiviteit ondanks de kortere werkdagen steeg, terwijl het ziekteverzuim daalde. Minder werken, een betere gezondheid en hogere efficiëntie? Daar tekenen we onmiddellijk voor.

(mr)