Lonen in Limburg bijna op het nationale gemiddelde

“Werken voor Limburgse bedrijven wordt even interessant als de jobs in Brussel en Antwerpen.” (Helge Moureau, Robert Half)

“Uit de salaris-analyse blijkt dat de lonen in Limburg zich situeren op 97% van het nationale gemiddelde”, weet Helge Moureau. “Vorig jaar was dat nog 95%. De historische kloof is dus bijna gedicht. Bovendien stellen we vast dat de rest van het verloningspakket in waarde toeneemt. Ook in Limburg wordt steeds creatiever omgesprongen met extralegale voordelen. In zogenaamde cafetariaplannen kunnen werknemers zelf keuzes maken in de voordelen die zij op dat moment belangrijk vinden.”

“Ouderen zullen eerder een stuk loon omzetten in pensioensparen, terwijl jongeren misschien liever een bedrijfswagen met alle opties willen. Die flexibiliteit maakt dat de opties om in eigen streek te werken, aantrekkelijker worden. We merken nu al dat de Limburgers minder snel geneigd zijn om in te gaan op aanbiedingen van grotere bedrijven in Brussel of Antwerpen. Het alternatief kortbij de deur is minstens even goed. Dat is de verdienste van de Limburgse bedrijven die echt een ‘effort’ hebben gedaan om goede mensen aan te trekken en te behouden.”

Witte raven

Toch blijft het moeilijk om de juiste match tussen vraag en aanbod te vinden. “Enerzijds stellen de bedrijven zich te rigide op bij de samenstelling van de functievereisten”, weet Helge Moureau. “Ze zoeken allemaal naar een communicatieve, dynamische en flexibele bachelor of master. En die witte raven zijn dun gezaaid. Dus moeten de werkgevers die binnen een redelijke termijn hun vacatures willen invullen, hun verwachtingspatroon bijstellen en meer diversiteit toelaten.”

“Anderzijds mogen ook de kandidaat-werknemers zich best wat meer flexibel opstellen. Ze weten dat er veel vacatures zijn en ze daarom hogere eisen kunnen stellen. Ze laten bijvoorbeeld verstaan dat ze maximaal 30 minuten over hun woon-werkverkeer willen doen en lange verlofperiodes willen kiezen om reizen te kunnen maken. Het gevolg is dat sollicitatieprocedures erg lang aanslepen omdat de verwachtingen van beide partijen niet overeenkomen. Vandaar de spanning op de arbeidsmarkt. Alle partijen zullen dus wat water bij de wijn moeten doen om het schip vlot te trekken…”

(kme) - Foto: (HBvL)