Feit: in een Antwerpse job groei je sneller door
Nergens in Vlaanderen vind je meer vacatures dan in Antwerpen. Stad, periferie en havengebied zijn goed voor royale carrière- en doorgroeimogelijkheden.
Mijn vader werkt al bijna 30 jaar voor de televisie. Hij leefde lang in het sportwereldje, reisde voor zijn job, ontmoette vele interessante mensen. Dat fascineerde mij als kind. Geen wonder dat ik in zijn voetsporen trad. En al geeft zo’n spannend competitieslot als dat van de Jupiler League mij een enorme boost, intussen ken ik ook de minder prettige kantjes van dit beroep. Je bent sociaal gehandicapt, het werk laat je haast nooit los, mensen reageren soms afgunstig.
Toen ik onlangs mijn oom, die tuinman is, bezig zag toen ik hem assisteerde met het snoeien van een haag, bedacht ik dat hij in vergelijking bijzonder weinig aan zijn hoofd heeft. Uiteraard heeft hij ook wel eens deadlines die hem een tandje bij doen steken. Toch denk ik dat hij meer zijn eigen tempo kan bepalen. Mijn oom zal niet zo snel verslaafd raken aan de spanning zoals ik nu in mijn job. Hij heeft dat veel beter in de hand.
Als hij ergens een opdracht heeft, is meestal enkel de vrouw des huizes thuis, die hem tussendoor een pintje aanbiedt. Wat een leven. Het is de vrijheid die me zo aanspreekt bij hoveniers. In Ukkel, waar ik woon, is de tuinbouw big business geworden. De eigenaars van mega-villa’s hebben niet de tijd om hun tuinen te onderhouden. Een zelfstandige tuinman verdient hier flink zijn boterham.
Ik vertoef veel in de tv-studio en achter een computerscherm. Graag zou ik wat vaker tussen het groen zitten. Zeker als het net geregend heeft en er veel zuurstof in de lucht zit, doet in de tuin werken evenveel deugd als een boswandeling. En als je na het snoeien de takken in plastic zakken hebt gestoken, is je project rond en kan je met voldoening in je zetel ploffen.
De passie voor tuinieren heb ik van mijn moeder. Ik werd al snel haar eerste luitenant. Omdat mijn pa er bijna nooit was, werd het grasmaaien mijn taak. Mijn eigen stadstuintje is volledig in de stijl van mijn ma: strak, eenvoudig en naturel.
Soms zeg ik al lachend dat ik binnen enkele jaren samen met mijn vader op pensioen ga. Met zijn tweetjes een tuinbedrijf oprichten: waarom niet?
4 juni 2009Mijn vader werkt al bijna 30 jaar voor de televisie. Hij leefde lang in het sportwereldje, reisde voor zijn job, ontmoette vele interessante mensen. Dat fascineerde mij als kind. Geen wonder dat ik in zijn voetsporen trad. En al geeft zo’n spannend competitieslot als dat van de Jupiler League mij een enorme boost, intussen ken ik ook de minder prettige kantjes van dit beroep. Je bent sociaal gehandicapt, het werk laat je haast nooit los, mensen reageren soms afgunstig.
Toen ik onlangs mijn oom, die tuinman is, bezig zag toen ik hem assisteerde met het snoeien van een haag, bedacht ik dat hij in vergelijking bijzonder weinig aan zijn hoofd heeft. Uiteraard heeft hij ook wel eens deadlines die hem een tandje bij doen steken. Toch denk ik dat hij meer zijn eigen tempo kan bepalen. Mijn oom zal niet zo snel verslaafd raken aan de spanning zoals ik nu in mijn job. Hij heeft dat veel beter in de hand.
Als hij ergens een opdracht heeft, is meestal enkel de vrouw des huizes thuis, die hem tussendoor een pintje aanbiedt. Wat een leven. Het is de vrijheid die me zo aanspreekt bij hoveniers. In Ukkel, waar ik woon, is de tuinbouw big business geworden. De eigenaars van mega-villa’s hebben niet de tijd om hun tuinen te onderhouden. Een zelfstandige tuinman verdient hier flink zijn boterham.
Ik vertoef veel in de tv-studio en achter een computerscherm. Graag zou ik wat vaker tussen het groen zitten. Zeker als het net geregend heeft en er veel zuurstof in de lucht zit, doet in de tuin werken evenveel deugd als een boswandeling. En als je na het snoeien de takken in plastic zakken hebt gestoken, is je project rond en kan je met voldoening in je zetel ploffen.
De passie voor tuinieren heb ik van mijn moeder. Ik werd al snel haar eerste luitenant. Omdat mijn pa er bijna nooit was, werd het grasmaaien mijn taak. Mijn eigen stadstuintje is volledig in de stijl van mijn ma: strak, eenvoudig en naturel.
Soms zeg ik al lachend dat ik binnen enkele jaren samen met mijn vader op pensioen ga. Met zijn tweetjes een tuinbedrijf oprichten: waarom niet?
4 juni 2009Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Nergens in Vlaanderen vind je meer vacatures dan in Antwerpen. Stad, periferie en havengebied zijn goed voor royale carrière- en doorgroeimogelijkheden.
Paradoxaal genoeg blijkt dat hoe minder uren je werkt, hoe meer je gedaan krijgt! Op één voorwaarde toch: dat je je werk echt graag doet.
Hebben we straks nog werk nu robots en automatisering komen opzetten? We bekijken vier strategieën om je job ‘robotproof’ te maken of te houden.
Door de coronacrisis ondergaat de arbeidsmarkt een serieuze metamorfose. Bepaalde sectoren zullen heel wat nieuwe soorten jobs opleveren...
We vroegen Liesbet Joris (47) uit Kermt naar haar job en hoeveel zij daar maandelijks mee verdient...
Stronger together. Dat is de insteek van Helping Hands, een initiatief waarbij mensen van Arvesta’s hoofdkwartier op drukke dagen hun collega’s in de winkels helpen.
Welzijn op het werk staat bij 24+ hoog op de agenda. Het customer care center zet sterk in op fysiek en mentaal welbevinden.
Al kun je in een immens brede waaier beroepen ‘ambtenaar’ worden, toch bestaan er nog best wat vooroordelen over werken voor de overheid.
De arbeidsmarkt leeft op, maar niet voor iedereen. Het gaat om een herstel in twee snelheden. Sommige jobs en sectoren veren op, andere net niet.
Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Jobinhoud en locatie zijn de belangrijkste criteria wanneer jongeren een job kiezen. Een bedrijfswagen hoeft blijkbaar niet echt.
Leeftijdsdiscriminatie is een van de minst besproken vormen van discriminatie in de samenleving. En toch komt het vaak voor. Vooral in de werkomgeving.
Voor wie nog twijfelt aan het nut van netwerksessies: netwerken kan jeheel wat opleveren. Hoe pak je het aan en hoe maak je het leuk?
Brussel is een steeds groenere stad. Openbaar vervoer en fiets winnen terrein en de hoofdstad is ook net iets veiliger dan je zou denken.
Wat als je thuis geen goede werkplek hebt of het gebrek aan gezelschap je stoort? De oplossing: flexwerken in een coworkingplek!
Je werkgever moet zorgen dat jij veilig en gezond kan werken tijdens je zwangerschap. In beroepen waar die garantie er niet is, mag je vaak meteen thuisblijven.
De uitspraak “Don’t mention the war”, uit de sitcom Fawlty Towers, gebruiken we vaak op het werk. Maar er zijn nog meer historische oneliners.
Gemiddeld legt een werknemer in Vlaanderen 22,9 km af om van/naar zijn/haar werk te pendelen en doet hij/zij daar gemiddeld 40,8 minuten over...
Het begrip 'opleiden is het nieuwe rekruteren' ligt aan de basis van de nieuwe leercultuur bij steeds meer organisaties...