Guga Baùl (Tegen De Sterren Op): ‘Ik kruip in de huid van mensen die ik zelf zou willen zijn’

"Ik noem mezelf een maestroloog. Ik imiteer mensen uit bewondering" (Guga Baùl, maestroloog)

'Het waren de anderen die me op mijn imitatietalent wezen. Op de duur werd het een sport. Vrienden daagden mij uit: 'Kun je tegen morgen Stany Crets nadoen?' Ik was de entertainer van de speelplaats, maar ook een goede leerling. Zoals dat thuis werd aangemoedigd, werkte ik altijd eerst mijn huiswerk af. Ook daar maakte ik een wedstrijd van.'

'In de examenperiode sprak ik met mijn beste maat af om tussen 10 en 12 uur keihard te blokken, zodat we daarna konden gaan tennissen. Tussen 5 en 6 keken we alles nog even na. Zo haalden we goede punten. De competitiegeest deed ons scherp staan. De enige negatieve commentaar op mijn rapport luidde: 'Hij moet leren zich wat meer te beheersen en minder de clown uit te hangen'.'

Topsporters

'Door mijn lengte voelden anderen zich soms geïntimideerd. Met humor probeerde ik hen op hun gemak te stellen. Ik was heel onzeker over hoe ik overkwam. Omdat ik een goede indruk wilde maken, paste ik mijn grappen aan het gezelschap aan. Misschien was mijn keuze voor een pseudoniem ook wel een manier om me in te dekken. Ik was 19 en vond Baùl wel een coole naam. Baùl verwijst naar de voetballer Raùl, Guga is de bijnaam van toptennisser Gustavo Kuerten. Een eerbetoon aan topsporters, ja. Ik noem mezelf een maestroloog. Ik imiteer mensen uit bewondering. Ik wil in de huid van personen kruipen die ik zelf zou willen zijn.'

'In Tegen De Sterren Op ben ik, naast Chris Van Espen, de enige niet-acteur. Daardoor benader ik het programma toch anders. Voor mij vormt stemmenimitatie de basis, voor mijn collega's is dat slechts de kers op de taart. Ze tonen dat je ook een geloofwaardig personage kan neerzetten zonder die kers. De acteurs vertrekken vanuit het bestuderen van filmpjes; ze kijken naar het gedrag en de mimiek van de bekende personen die ze moeten spelen. Bij mij begint het met luisteren naar de stem, en vloeien de bewegingen daaruit voort. Hoe iemand zijn mond staat en hoe hij zijn tong plaatst: zoiets zet mij op weg. Het lukt me beter als ik de mensen in kwestie in levenden lijve kan ontmoeten. Tv-beelden hebben maar twee dimensies; dat is oppervlakkiger.'

Avondvullend

'Ik vind stilaan mijn plaats in het wereldje, maar wil toch ook graag mijn eigen ei kwijt. Om die reden wil ik dit jaar een eerste avondvullende theatershow brengen. Het wordt een mix van een verhaal én sketches én imitaties én muziek. Een hele uitdaging. Ik zit nu nog in de ruwbouwfase. Die is een even interessant als leerrijk. Humor is een proces van trial and error.'

(pvd) – Foto: (ip)