Lonen in de ngo-sector

De non-profit betaalt slechter dan de privé. Dat is de weinig verrassende conclusie van het Hudson-onderzoek. Toch een kanttekening: vooral hooggeschoolden worden relatief weinig betaald. Laaggeschoolden hebben, vergeleken met de privé, weinig tot geen reden tot klagen. Administratief bedienden worden in de non-profit zelfs iets beter betaald. "Onze sector kent inderdaad een lage loonspanning", zegt Broederlijk Delen-directeur Luc Claessens. "Ik zie niet in waarom mensen met een laag diploma per definitie slecht betaald moeten worden." Dirk Van Maele, nationaal directeur van Plan België, meent dat de lonen in de non-profit gemiddeld 80 procent bedragen van wat je in de privé verdient in een vergelijkbare functie. De sectorspecifieke functies zijn inderdaad helemaal niet zo slecht betaald. Voor een hoofd fondsenwerving ligt de loonmediaan op 3.633 euro bruto, voor een medewerker op 2.976 euro. Een hoofd zuidwerking mag zich, over heel zijn carrière, verwachten aan een loonmediaan van 3.513 euro bruto, zijn medewerker aan 2.758 euro.

Kiezen voor het goede doel

Toch legt de studie ook frappante verschillen bloot. Als hoofd financiën, IT’er of directeur verdien je bij een commercieel bedrijf makkelijk het dubbele als in de non-profit, zeker als je rekening houdt met de extralegale voordelen. “Dat we, wat die profielen betreft, niet kunnen concurreren met de markt, is geen verrassing”, zegt Bogdan Vanden Berghe, algemeen secretaris van 11.11.11. “We merken dat ook als we rekruteren. Onlangs hebben we een IT’er aangeworven die uit de privé komt. Dat was moeilijk. Wat heeft hem overtuigd? Het goede doel maar ook dat hij hier een ruime bevoegdheid krijgt en daardoor heel wat kan bijleren.” Met alle risico’s vandien. Want ook dat ziet Vanden Berghe wel eens gebeuren: iemand doet ervaring op bij een ngo en kiest daarna voor een beter betaalde job elders.

Zeker geen bedrijfswagen

Groepsverzekeringen, pensioenplannen en maaltijdcheques zijn bij ngo’s veel minder vanzelfsprekend. “Op een bedrijfswagen hoeven onze mensen niet te rekenen”, zegt Claessens. “Maar een groeps- en hospitalisatieverzekering zijn hier wel standaard. Het stafpersoneel krijgt ook een ICT-vergoeding.” Toch evolueert de non-profit op het vlak van extralegale voordelen trager dan de markt. Volgens Claessens is dat een kwestie van middelen en beleid. “Personeelsbeleid heeft in onze sector lang niet de aandacht gekregen die het verdient.” Nochtans wordt ook in de non-profit steeds meer verwacht van de werknemer. “Vooral de verloning van stafleden en leidinggevenden is momenteel niet te vergelijken met wat andere social profit organisaties aanbieden.”