Vakantiewerk

Ruth Lasters is leerkracht Frans in Borgerhout. In 2007 won ze met haar roman Poolijs de Debuutprijs.

Bruno vertelt Meneer Smolders over de concentratiestoornis van Irènes dochter, waarna hij een foto van zijn zestienjarige schone toont om haar ideale présence te bewijzen. Facturiste Lili vraagt tevergeefs de toestemming om een scherpzinnig opstel van haar zoon te mogen voorlezen over de valkuilen der vrije markteconomie en vertelt dan maar over Ludo’s puber die ooit stomdronken een apothekerskruis van een gevel heeft gerukt om het op het dak van het ouderlijk huis te monteren.

Smolders beseft al gauw dat een sollicitatieronde de enige oplossing is om de jobstudent onpartijdig te kunnen kiezen en reeds twee dagen later lijkt de hal van TS Heftrucks veranderd in de zaal van een talentenjacht. Pubers zitten wiebelend te wachten op stoelen, ouders cirkelen om hen heen, nog een laatste keer het zakencijfer of het bedrijfscredo voor hen herhalend: 1. Resultaatgerichtheid, 2. Respect voor winstgroei, 3. Rendement.

En dan telt de hal nog uitsluitend jongeren, slungels die het geen reet kan schelen naar wie de vakantiejob gaat. Lili’s zoon boort zijn gothic oorpinnen opnieuw door zijn kraakbeen, Irènes dochter steekt een sigaret op, laat de assen op het bedrijfslogo in het midden van het vasttapijt sneeuwen en Ludo’s zoon stelt voor om van namen te verwisselen als de manager hen komt halen voor het gesprek.

Meneer Smolders laat elke puber bij wijze van test de interne post sorteren en stelt vast dat enkel Nona – in het echt Mira – een normaal werkritme heeft. Maar haar tongval is zo plat dat haar ‘TS, tot uw dienst’ eerder als de naam van een tropenziekte klinkt dan als een standaardbegroeting. Geen enkele van de personeelskinderen is geschikt voor de job, weet Smolders. Zijn teamleden reageren verbolgen, snauwen dat als hun nageslacht niet voldoet, hij de vakantiejob maar aan zijn eigen vlees en bloed moet geven.

Waarom niet, denkt Smolders en hij herinnert zich vol trots de zuivere dictie van zijn dochter Lore, alsook haar sorteerwoede. Als kind trok zij zelfs de foto’s uit de albums om ze opnieuw op te plakken in een – voor haar – logischere volgorde.

Op één juli brengt hij haar naar het bedrijf om daarna zelf voor een week op zakenreis te vertrekken. Lore krijgt niet de gebruikelijke klusjes toebedeeld door het team, maar aartsmoeilijke taken: onder meer het zoeken naar een – onbestaand – wisselstuk in het magazijn en het opstellen van een macro in Excel voor de verrekening van overuren.

Als Smolders terugkomt van zijn reis, treft hij zijn dochter aan in het magazijn, paniekerig in het wild slaand en Excelformules prevelend tegen zichzelf.

'Totaal ongeschikt voor de job!' schreeuwen de TS-leden. 'Ontoereikend!'