Lijst

Ruth Lasters is leerkracht Frans in Borgerhout. In 2007 won ze met haar roman Poolijs de Debuutprijs.

Nog steeds hoort men haar soms vertellen over de nachtmerrie die zij tijdens dat ziekteverlof zou hebben gehad. Zij zou gedroomd hebben over een bibliotheek waarin zij op zoek naar een boek over evenaarreizen, een naslagwerk vol errors van zichzelf uit het rek trok. Al haar niet-verstuurde facturen en foute bestelbons had zij erin teruggevonden, waarna zij verwoed bladen uit dat boek was beginnen te scheuren. Maar voor elk vel dat zij losrukte, groeide er ogenblikkelijk drie andere terug.

Ludo, Bruno en Ming-Ywat Lan kon het gerucht over die lijst aanvankelijk geen moer schelen. Tot zij na een slapeloze midweek Madrid - waar zij samen een World Cup wedstrijd waren gaan bijwonen - verkeerde heftruckmasten, batterijen en vorkverstellers hadden besteld voor een totaal van zo’n twintigduizend euro. Toen belde Ming-Ywat Lan zijn jongere broer en computergenie Ang-Ang op die de komende vrijdag klokslag 17 uur zou plaatsnemen in Ludwigs lege kantoor, om daar diens desktop te hacken en de mogelijke lijst te verwijderen.

De zwaar autistische Ang-Ang wou zich dan wel gratis ten dienste stellen, doch, hij zou alleen aan de slag gaan indien het kantoor volledig stofvrij was gemaakt (Ludo’s taak), er een blonde trappist van Nederlandse makelij op het bureau stond (Bruno), er op een ander computerscherm in de kamer de dvd Raiders of the Lost Ark zou worden vertoond (Mevrouw Daveel) en er 250 gram borrelnoten ‘hot sweet chili’ van het merk Feyis voorzien waren (Edwina Hessen).

Het is al vrijdagochtend als Edwina beseft dat haar de moeilijkste, zoniet de onmogelijkste, taak is toebedeeld, daar Feyisnoten alleen over de grens verkrijgbaar blijken en haar lunchpauze te kort is om heen en terug te rijden. Iets na 17 u is het als zij de ware gevolgen van haar falen inziet, te midden van collega’s die haar verwijtend aanstaren een Ang-Ang aantreft die luidkeels Indiana Jones-ondertitels scandeert en zijn glas La Trappe roerloos voor zich uit houdt.

Die nacht heeft Edwina een droom gelijkaardig aan die van Mevrouw Daveel. Zij staat in een bibliotheek, trekt een boek uit een rek waarin al haar werkblunders staan en begint tevergeefs naar het woord Feyis te zoeken. Zij beseft dat het onvindbaar is omdat alleen haar toekomstige flaters daar zijn opgelijst en dat dit allicht haar enige kans is om ze te lezen, te onthouden om ze zo in het echt te kunnen vermijden. Maar dan weerklinkt een luid gekletter. Het hagelt roodbruine borrelnoten op de koepel van de bib. Edwina kijkt op. Als ze terug naar het boek staart is het dichtgeslagen. Onheropenbaar.

(Ruth Lasters)