Cartoonist Kim Duchateau haat verveling!

"Soms betrap ik er mezelf op dat ik wéér dezelfde neus teken. Daar heb ik een hekel aan" (Kim Duchateau, striptekenaar/cartoonist)

"Dat ik een eigen stijl heb, is in feite jammer. In het begin van mijn carrière experimenteerde ik met een achttal verschillende stijlen. Zoals bij alle zich ontwikkelende artiesten zijn die stijlen na verloop van tijd tot één geheel versmolten. Eigenlijk zou je blij moeten zijn met zo’n herkenbare stijl, maar soms betrap ik er mezelf op dat ik wéér dezelfde neus teken. Dan slaat de verveling toe, en daar heb ik een hekel aan."

"Zit ik voor mijn vaste reeksen en voor de cartoons die op regelmatige basis verschijnen een beetje gevangen in een bepaalde stijl, als ik een opdracht krijg om bijvoorbeeld een parodie op Jommeke te maken, dan vind ik het heel leuk om die even te kunnen ontvluchten. Dan kan ik eens iets heel anders proberen. Al maak ik me geen illusies: mijn persoonlijke stempel zal er altijd in doorschemeren."

Te veel fantasie

"De voorliefde voor waanzinnige, onvoorspelbare figuurtjes: ook dat is Kim. Al in mijn kindertijd kreeg ik te horen: ‘Jij hebt te veel fantasie’. Een tweekoppig schaap, een zombie, een onhandige tycoon: daar verzin ik graag verhaaltjes over. Het probleem is wel dat die figuren té krankzinnig zijn om er veel goede grappen over te bedenken. Zelfs in een tamelijk normaal personage zoals de babe Esther Verkest steek ik veel zottigheid. Ze is wel sexy, maar loopt in een absurde wereld rond."

"Ik bezit een grote platencollectie. De muziek die ik beluister, heeft zeker een invloed op mijn werk. De radio zet ik nooit aan. De platen die ze daar draaien, zijn te clichématig. Die hebben nooit stekels. Ik hou van muziek die van de norm afwijkt. Frank Zappa, Captain Beefheart, Einstürzende Neubauten of The Residents bijvoorbeeld, maar ook bijzonder obscure dingen. De interesse in muziek met een hoek af deel ik met Jan De Smet en Kamagurka. Eskimo’s die The Beatles coveren? Daar zijn wij zot van. Muziek moet me verrassen. Zelf zet ik met mijn grappen ook graag mensen op het verkeerde been."

"Of ik een ernstige strip zou kunnen maken? Ik weet het niet. Momenteel sleutel ik met mijn Nederlandse collega Hanco Kolk aan het scenario voor een striproman waarin humor eens niet de boventoon zal voeren. Al sluipt ook daar weer onvermijdelijk een ietwat wrang gevoel voor humor binnen. Voor een tekenaar, die een eenzaam bestaan leidt, is zo’n samenwerking ook wel goed tegen de verveling."

(pvd)