“Ik heb diep gezeten”, vertelt Eric Soufnanguel (53), sinds zes maanden aan de slag als service delivery manager bij Federale Verzekeringen in Brussel. “Ik ben in die functie onder meer verantwoordelijk voor de helpdesk en het ondersteunen van medewerkers op het vlak van informatica. Voordien was ik 25 jaar actief in de ICT-sector en stond in voor de support naar klanten en medewerkers”, vertelt Eric Soufnanguel. Maar bij zijn laatste werkgever liep het fout. “Ik werd ontslagen en was werkloos gedurende vijftien maanden. Voor mij was dit een onvoorstelbaar lange periode. Ik ben heel snel beginnen zoeken en solliciteren naar een nieuwe job.”
Eric Soufnanguel kon gebruikmaken van een outplacementtraject. “Maar dat stelde eerlijk gezegd niet veel voor”, vertelt hij. “Verwijzingen naar websites en informatie waren zowat de belangrijkste hulpmiddelen, maar echte ondersteuning ontbrak.” Zelf uitzoeken was de boodschap, met vallen en opstaan. “Vaak kreeg ik het deksel op de neus en af en toe werd ik er moedeloos van. Uiteindelijk heb ik meer dan 500 sollicitaties de deur uit gedaan”, stelt hij. In het begin solliciteerde ik zeer gericht, maar kreeg ik weinig respons. De rode draad doorheen de antwoorden luidde: u bent een heel goede kandidaat, maar met te veel ervaring. Ik vond dit een vreemde reactie, maar wellicht bedoelden bedrijven dat ik te duur was.”
Op drie kwart van de sollicitaties kwam overigens geen enkele reactie. “Een cursus functional business analist bij de VDAB zorgde in die periode voor houvast en regelmaat”, vertelt hij.
Toch kwam er uiteindelijk ook goed nieuws voor Eric. “Zeven maanden geleden werd ik gecontacteerd door mijn huidige werkgever. Ze hadden mijn profiel op LinkedIn gelezen toen ze op zoek waren naar een service delivery manager”, vertelt hij. “Vanaf het eerste telefonische gesprek was er een match: zij konden mij overtuigen met hun verhaal en ik kon hen overtuigen met mijn achtergrond. Ze waren op zoek naar een ervaren medewerker om de informaticaprocessen in het bedrijf te optimaliseren, iemand die bovendien bekwaam was om leiding te geven. Dit waren allemaal competenties die niet door andere bedrijven werden gedetecteerd.”
Op de arbeidsmarkt zijn 50-plussers een groep met specifieke eigenschappen.
“50-plussers staan stevig in hun schoenen, ze hebben het allemaal al eens meegemaakt. Ze weten hoe ze met mensen moeten omgaan en laten zich niet snel uit hun lood slaan”, somt Eric op. “Voor mensen die in een gelijkaardige situatie verkeren zou ik zeggen: nooit opgeven, altijd hoop houden. Het is zeker geen gemakkelijke periode geweest, maar achteraf gezien ben ik blij dat ik doorgezet heb.”
Het zijn uitzonderingen, maar toch zijn er nog mensen die zelf de stap zetten om als 50-plusser van werk te veranderen. Peter Schatteman (55) is zo iemand. Hij werkt vandaag als productiedirecteur bij Daddy Kate in Jette, een fusiebedrijf van verschillende grafische ondernemingen. “Ik sta er in voor het volledige productieproces, van de planning tot de organisatie en opvolging, de aankoop van grondstoffen enzovoort. Een belangrijk deel van mijn functie is ook om mensen te coachen en bij te sturen.”
Ook al is het dezelfde sector, dat betekent niet dat Peter zich niet moest aanpassen. “Het idee dat 50-plussers niet meer bereid zijn om bij te leren, klopt niet”, stelt hij resoluut. “Ik word nu geconfronteerd met taken die ik in het verleden niet uitvoerde. Het betreft dan onder meer analyses maken, rapporten schrijven en managementtaken. Als je bereid bent om nieuwe competenties te verwerven, dan leer je die zaken snel, ook al vraagt het een aanpassing, zeker tijdens een inwerkperiode.”
Ook al werd Peter Schatteman zelf gevraagd door zijn nieuwe werkgever, toch beseft hij dat niet iedereen er eenzelfde houding op nahoudt. “Veel bedrijven hebben nog een verkeerde perceptie over 50-plussers: ze vrezen dat we komen uitbollen, vier vijfde willen werken en op weg zijn naar ons pensioen”, vertelt hij.
Maar voor de huidige 50-plussers strookt dit beeld niet met de werkelijkheid. “Ze zijn zeker nog gedreven en het zijn mensen waarop je kunt rekenen voor een langere periode. Wanneer bedrijven tot dit inzicht komen, krijgen we automatisch weer meer kansen. Onze generatie moet ook zelfbewuster worden en haar troeven duidelijk in de verf zetten. Al is ook begeleiding bij het zoeken naar werk zeker meegenomen”, besluit Peter Schatteman.
(bv)
Na acht jaar zei Sigrid Van Rompaey haar job als zelfstandig projectontwikkelaar vaarwel. Het was tijd om haar passie voor interieurvormgeving na te jagen.
Op je tweeënvijftigste vol professionele ambities zitten en plots door je bedrijf aan de kant worden gezet: het komt hard aan. Sabine D'hoedt vertelt ...
53 jaar, en van de ene dag op de andere werkloos thuis. Voor Peter Roose was het een harde klap vorig jaar. Toch vond hij opnieuw werk. Zijn verhaal ...
Luc Sneppe (51) uit Houthalen werkte 29 jaar voor Ford Genk. Na de sluiting raakte hij vlot aan een nieuwe baan als orderpicker bij Nike, als uitzendkracht.
Je kunt van carrière veranderen. Maar wat Thomas Luyckx doet, is bijzonder. Hij was vertaler en werd... software engineer.
Via een startbaanovereenkomst (SBO) kom je als jongere makkelijker aan de bak. Je krijgt meer kansen om (meer) werkervaring op te doen.
De stijging van het ziekteverzuim in ons land zet zich voort. In 2023 waren Belgische medewerkers bijna 10% van de werktijd afwezig door ziekte...
Het aandeel bedrijfswagens stagneert voor het eerst in jaren. Dat blijkt uit een analyse van SD Worx bij 1,2 miljoen werknemers in de privésector.
De meeste mensen krijgen in mei of juni een aardig bedrag extra bij hun loon, het zogenaamde (dubbel) vakantiegeld.