Stany Crets: 'Mijn ambitie is te groot om me op één discipline toe te leggen'

"Het is niet voor alle acteurs duidelijk dat niet de inhoud, maar de timing maakt of een grap werkt" (Stany Crets, regisseur/acteur)

"Koen Van Impe moest Koning Arthur worden, dat stond vast. Ook Walter Baele en Jonas Van Geel wou ik er zeker bij. Omdat zij niet zo bekend zijn binnen het musicalwereldje, kostte het me wel wat moeite om de producenten te overtuigen. Maar mocht ik op dit vlak water bij de wijn hebben gedaan, dan zou dat in tijdverlies hebben geresulteerd."

"Ik heb acteurs nodig die aan een half woord genoeg hebben. Omdat ik wil dat het vooruit gaat. Ik heb graag acteurs die mij materiaal aanbieden. Acteurs op wie ik kan bouwen. Het gevolg was dat, naarmate het repetitieproces vorderde, Spamalot een steeds rijkere voorstelling werd."

Jobhopper

"Regisseur, acteur, auteur ... Bij mij loopt dat allemaal door elkaar. Ik ben heel impulsief in mijn keuzes. Ik volg vaak mijn gut feeling. Als ik mijn cv bekijk, kan ik alleen maar blij zijn met de vele disciplines die ik combineer. Mijn ambitie is te groot om me op één discipline toe te leggen. Het is alsof ik om de drie maanden een andere job heb. Ik doe aan jobhopping binnen mijn eigen carrière. Omdat ik dingen nogal snel beu ben, prijs ik mezelf gelukkig dat mijn werkterrein zo breed is. Als regisseur is het uiteraard meegenomen dat ik zelf acteer. Ik wéét hoe het is om voor een camera te staan, ik wéét hoe het is om dialogen gezegd te krijgen."

"In alles wat ik doe, zit humor. Iets dat alleen maar dramatische spankracht heeft, interesseert me niet. Toen Peter Van den Begin en ik uit de Blauwe Maandag Compagnie stapten, tijdens de voorbereiding van de voorstelling Ten Oorlog, viel er een enorme last van onze schouders. Het serieuze theater stelt mij steeds meer teleur. Ik verveel me dood als ik nog eens naar een theaterproductie ga. Theatermakers trappen tegenwoordig bijna altijd open deuren in. Ik geloof niet dat kunst de wereld kan redden. Mocht dat de bedoeling zijn, dan lijkt mij dat oersaai. Een voorstelling mag gerust een boodschap hebben, maar de eerste bekommernis moet toch het entertainen zijn. Mensen doen lachen, of doen huilen van ontroering."

Ego uitschakelen

"Humor is nochtans de moeilijkste weg. Alles staat of valt met de timing. Het is niet voor alle acteurs duidelijk dat niet de inhoud, maar de timing maakt of een grap werkt. Of je timing kan leren? Jazeker, als je je daar open genoeg voor opstelt. Je moet je eigen ego kunnen uitschakelen. Om die reden werken wij voor ons tv-werk met vaste regisseurs. Dat zijn mensen die ik blindelings vertrouw. Vóór een regisseur mij als acteur engageert, moet hij mijn vertrouwen kunnen winnen."

(pvd)