Mag je baas Facebook op het werk verbieden?

Over het algemeen geldt: goede afspraken maken goede vrienden. Je werkgever is niet verplicht het gebruik van sociale media te verbieden, maar is wel in zijn recht als hij dit wel zou doen.

Er zijn verschillende opties om hierover afspraken te maken:

• Volledig verbieden van raadplegen en deelnemen aan sociale media op de werkplek.
• Gebruik enkel toestaan om professionele redenen, door een strikt kader.
• Gebruik ook toestaan voor privédoeleinden, mits een strikt vastgelegd kader.
• Een gedragscode die ook buiten de arbeidstijd moet worden nageleefd, bijvoorbeeld over het publiceren van berichten die in strijd zijn met de openbare orde en goede zeden. De regels kunnen gecombineerd worden met regels over het gebruik van internet en de zakelijke mailbox.

Maar zelfs met goede afspraken zijn er dingen die je hoe dan ook niet kan en mag doen als het aankomt op de combinatie tussen werken en het internet. Common sense is daarbij een goede raadgever, maar voor alle zekerheid lees je hier wat er écht niet door de beugel kan.

“Ik heb toch vrijheid van meningsuiting?!”

Klopt, iedere burger heeft het recht om zich vrij uit te drukken. Houd er echter wel rekening mee dat deze vrijheid enigszins beperkt is en dat je als werknemer geen misbruik van je rechten mag maken. “Het recht op kritiek van de werknemer moet dus op een redelijke wijze worden uitgeoefend, rekening houdend met de goede werking van de onderneming (de loyaliteitsplicht ten opzichte van de werkgever)”, aldus hr-dienstverlener Securex.

“Zodra de werknemer zijn kritiek op een beledigende manier uit, of die kritiek zodanig verspreidt dat dit de reputatie van het bedrijf zou kunnen schaden, gaat  de rechtspraak ervan uit dat deze kritiek/beledigingen een fout uitmaken en ontslag om dringende reden kunnen rechtvaardigen.”

“Ja, maar ik wou dat niet helemaal openbaar zetten…”

Sociale media hebben verschillende kenmerken, maar een van de meest frappante ervan is dat inhoud snel en veelvuldig verspreid kan worden. Dat maakt het soms moeilijk om te bepalen of de auteur van een bericht dat gepubliceerd werd, de bedoeling had om het zo openbaar te maken. Je kan via elk sociaal media platform je privacy-instellingen zelf instellen, maar niet iedereen doet dit ook op een correcte manier. Daardoor valt het wel eens voor dat berichten die alleen voor vrienden bedoeld waren plots de wijde wereld in gaan…

Wanneer er iets wordt gedeeld dat de (misschien ongeschreven) regels overschrijdt en de rechtbank wordt erbij betrokken, maken zij een gedetailleerde analyse van de situatie. Onder andere de openbaarheid van de kritiek wordt daarbij onder de loep genomen. Een belangrijke nuance hierbij is dat rechters tegenwoordig steeds minder geneigd zijn om mild te reageren over vermeende onwetendheid over het openbare karakter van de sociale netwerken en privacy-instellingen.

Wat mag nu wél en wat niet?

Vaak vertelt je voorgevoel je wel of iets al dan niet oké is om te posten op sociale netwerken, maar om onaangename verrassingen te vermijden, is het raadzaam er diepgaander bij stil te staan.

“Een werknemer mag kritiek uiten op zijn werkgever, maar de kritiek mag niet beledigend zijn. De kritiek mag bovendien niet (te) ruim bekend worden gemaakt, om het imago van de onderneming niet te schaden of het gezag van de werkgever niet te ondermijnen of in gevaar te brengen”, aldus hr-dienstverlener Securex. “De werknemer mag evenmin fabrieks- of zakengeheimen openbaar maken, wegens zijn discretieplicht ten aanzien van de werkgever. Tot slot moet rekening worden gehouden met de toegankelijkheid van de verklaringen van de werknemer. Had hij echt het voornemen om ze 'publiek' te maken op een blog of Facebook?”

(mr)