Jill Peeters: ‘Er is, voor een weervrouw, een leven voor en na het Pukkelpopdrama’

“Mijn vader was groentenhandelaar. Als het weerbericht eraan kwam, moesten de kinderen zwijgen” (Jill Peeters, weervrouw)

'De politiek en de sport volgde mijn vader niet zo fanatiek; als die aan bod kwamen, mochten wij weer praten. Op die manier krijg je natuurlijk ingelepeld dat het weer heel belangrijk is. Mijn vader nam mij, zijn jongste dochter, ook graag mee naar buiten om naar de wolken te kijken. Hij heeft mij leren letten op de veranderingen in de lucht. Op basis daarvan kon ik al mijn eerste voorspellingen doen. Bij de chiro vroegen ze mij vaak: ‘Jill, welk weer wordt het morgen?’. Het was alsof de wolken tegen mij praatten.'

Pukkelpopdrama

'Er is, voor een weervrouw, een leven voor en na het Pukkelpopdrama. Toch denk ik niet dat we toen fouten hebben gemaakt. We hebben, zowel op VRT als op vtm, gewaarschuwd dat het onweer lokaal heel hevig kon zijn. Wij blijven het wetenschappelijk benaderen; aan sensatie mogen wij ons niet bezondigen. Dat geldt ook voor de klimaatverandering, waarover ik een boek schreef. Ik wil de boodschap verspreiden, maar geen paniek zaaien. Het weer wordt effectief extremer, maar wil dit zeggen dat je bij elke rukwind moet staan roepen? Als je dat doet, luisteren de mensen op de duur niet meer.'

'Ik begrijp dat in de huidige samenleving de informatieoverdracht snel moet gaan, maar ik denk dat de mensen toch ook naar duiding verlangen. Ik probeer wat dynamiek in het weerbericht te leggen. Als ik voor de kaarten sta, heb ik altijd het gevoel dat het een 3D-beleving is. Het is alsof ik in de kaarten kruip en de beweging van de fronten voel. De kaarten zijn mijn spiekbriefjes. Dat wil zeggen dat ik de dingen die ik tijdens mijn weerpraatje vertel, niet woordelijk voorbereid. Terwijl ik naar de kaarten kijk, zie ik wat ik moet vertellen. Bij het begin van elk weerbericht weet ik dus nooit waar ik zal uitkomen. Wél weet ik de essentie van wat ik wil meegeven. Ik ben blij dat ik geen teksten moet aflezen: als kind haatte ik dat al. Nooit stak ik mijn vinger in de lucht als er iets moest voorgelezen worden in de klas.'

Heropvoeden

'Na mijn studies geografie heb ik nog een aggregaatscursus gevolgd, om les te kunnen geven. Daar heb ik geleerd iets duidelijk over te brengen in een kort tijdsbestek. Ik sta er echt bij stil hoeveel informatie de kijker kan verwerken. Ik wil mensen soms ook een beetje heropvoeden. Met de perceptie van het weer ben ik heel erg bezig. Misvattingen wil ik meteen recht trekken. Ook sta ik erop de correcte benamingen te gebruiken. Een strakke wind of ijzel bestaan niet volgens de weerkunde. Spreek ook niet over een slechte zomer, maar over een sombere zomer.'

(pvd)