Levert harder werken meer loon op?
'Mijn luie collega krijgt een salarisstijging en ik niet, dat is toch niet logisch!' Waarschijnlijk heb je nog gelijk ook.
Door een extra premie te geven aan werkenden zouden niet meer maar net minder mensen aan het werk zijn gegaan. Zo bleek toch uit wetenschappelijk onderzoek op basis van een econometrisch model genaamd Mefisto. Die domme politici toch …
Of de jobkorting indertijd de beste arbeidsmarktmaatregel was gezien de schaarste aan middelen is een vraag die terecht gesteld kan worden. Daar is elke arbeidsmarktdeskundige het over eens. Neemt niet weg dat de meeste media weer bijzonder selectief waren in hun oordeel ter zake.
Ik wil de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek niet in twijfel trekken, ook al weet ik dat een hardnekkige regel inzake econometrische modellen luidt dat er dikwijls uitkomt wat je er vooraf instopt. Mijn probleem ligt elders. Waarom wordt dit econometrisch model enkel en alleen losgelaten op de jobkorting? Waarom bijvoorbeeld niet op het stelsel van tijdskrediet?
Eén van de motieven om het stelsel indertijd in te voeren was dat het zou leiden tot langer werken. Wie nu en dan eens kan uitblazen aan de kant houdt het uiteindelijk veel langer vol. Op zich een heel redelijke redenering. Alleen, tot op heden is daar geen enkel bewijs voor geleverd.
Wellicht is het effect net omgekeerd. Heel wat mensen in tijdskrediet gaan nadien minder werken. Eens men een bepaald levensritme gewoon is, blijkt het zeer moeilijk om professioneel harder te schakelen. Zo stromen werknemers ook veel gemakkelijker door van voltijds naar deeltijds dan omgekeerd. Als de jobkorting al een luiheidspremie wordt genoemd, hoe moeten we dan de vergoeding voor het tijdskrediet noemen?
Is het niet vreemd dat we over dit fenomeen sowieso weinig horen in de meeste media? Als er studies over gepleegd worden, komen ze in de media niet uitgebreid aan bod, zeker niet in vergelijking met de aandacht die ging naar de jobkortingstudie.
Hoe kunnen we dit verklaren? Het idee is in dit land diepgeworteld dat het prima is om geld te geven aan mensen om niet te werken, zelfs als dit een eigen keuze van de betrokkene is en niet iets dat hen overkomt.
We vinden dit zeer sociaal. Maar een extra premie geven aan mensen die aan het werk zijn om hen te belonen omdat ze willen werken in plaats van beroep te doen op een uitkering, daar hebben we het heel moeilijk mee. Dat vinden we asociaal. Ik blijf dit een eigenaardige redenering vinden. De simpele waarheid is dat het geld dat gegeven wordt aan mensen die vrijwillig niet willen werken, moet worden verdiend door zij die wel werken. Daar kan geen Mefisto tegenop.
(jd)     
7 februari 2011Door een extra premie te geven aan werkenden zouden niet meer maar net minder mensen aan het werk zijn gegaan. Zo bleek toch uit wetenschappelijk onderzoek op basis van een econometrisch model genaamd Mefisto. Die domme politici toch …
Of de jobkorting indertijd de beste arbeidsmarktmaatregel was gezien de schaarste aan middelen is een vraag die terecht gesteld kan worden. Daar is elke arbeidsmarktdeskundige het over eens. Neemt niet weg dat de meeste media weer bijzonder selectief waren in hun oordeel ter zake.
Ik wil de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek niet in twijfel trekken, ook al weet ik dat een hardnekkige regel inzake econometrische modellen luidt dat er dikwijls uitkomt wat je er vooraf instopt. Mijn probleem ligt elders. Waarom wordt dit econometrisch model enkel en alleen losgelaten op de jobkorting? Waarom bijvoorbeeld niet op het stelsel van tijdskrediet?
Eén van de motieven om het stelsel indertijd in te voeren was dat het zou leiden tot langer werken. Wie nu en dan eens kan uitblazen aan de kant houdt het uiteindelijk veel langer vol. Op zich een heel redelijke redenering. Alleen, tot op heden is daar geen enkel bewijs voor geleverd.
Wellicht is het effect net omgekeerd. Heel wat mensen in tijdskrediet gaan nadien minder werken. Eens men een bepaald levensritme gewoon is, blijkt het zeer moeilijk om professioneel harder te schakelen. Zo stromen werknemers ook veel gemakkelijker door van voltijds naar deeltijds dan omgekeerd. Als de jobkorting al een luiheidspremie wordt genoemd, hoe moeten we dan de vergoeding voor het tijdskrediet noemen?
Is het niet vreemd dat we over dit fenomeen sowieso weinig horen in de meeste media? Als er studies over gepleegd worden, komen ze in de media niet uitgebreid aan bod, zeker niet in vergelijking met de aandacht die ging naar de jobkortingstudie.
Hoe kunnen we dit verklaren? Het idee is in dit land diepgeworteld dat het prima is om geld te geven aan mensen om niet te werken, zelfs als dit een eigen keuze van de betrokkene is en niet iets dat hen overkomt.
We vinden dit zeer sociaal. Maar een extra premie geven aan mensen die aan het werk zijn om hen te belonen omdat ze willen werken in plaats van beroep te doen op een uitkering, daar hebben we het heel moeilijk mee. Dat vinden we asociaal. Ik blijf dit een eigenaardige redenering vinden. De simpele waarheid is dat het geld dat gegeven wordt aan mensen die vrijwillig niet willen werken, moet worden verdiend door zij die wel werken. Daar kan geen Mefisto tegenop.
(jd)     
7 februari 2011Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
'Mijn luie collega krijgt een salarisstijging en ik niet, dat is toch niet logisch!' Waarschijnlijk heb je nog gelijk ook.
Werknemers hebben voortaan bij tijdkrediet pas recht op uitkeringen vanaf twee jaar anciënniteit in de onderneming en de verhoogde uitkering geldt pas vanaf 51 in plaats van 50 jaar.
Je bent liever lui dan moe? Weet dan dat luie mensen over het algemeen ongelukkiger zijn. Professor Frederik Anseel vertelt op Jobat.be hoe dat komt ...
Stel: je werkt al maanden aan een project maar geraakt maar niet vooruit. De kans op een succesvol resultaat lijkt haast onbestaande. Is doorgaan dan het beste idee?
Niet elk Europees land staat even open voor mensen met een andere seksuele voorkeur ... Waar kun je als LGBT+ best aan het werk?
Je bent jong, net afgestudeerd en je wilt wat… bij voorkeur een goedbetaalde, vaste job. Waar vind je als pas afgestudeerde snel een job?
Van een virtuele evenwichtsoefening tot focus op welzijn en een aanhoudende 'war for talent'. Deze trends zullen ook in 2022 opduiken.
Organisaties zien hun werknemers na twee coronajaren graag weer meer afzakken naar kantoor. Maar daar lijken ze niet altijd even vlot in te slagen.
Burn-out is nog steeds moeilijk bespreekbaar. En ook de oplossing voor een burn-out ligt niet meteen voor de hand. Zelfs tussen mannen en vrouwen bestaan hierin verschillen.
Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte
Werknemers hebben voortaan bij tijdkrediet pas recht op uitkeringen vanaf twee jaar anciënniteit in de onderneming en de verhoogde uitkering geldt pas vanaf 51 in plaats van 50 jaar.
'Mijn luie collega krijgt een salarisstijging en ik niet, dat is toch niet logisch!' Waarschijnlijk heb je nog gelijk ook.
Je bent liever lui dan moe? Weet dan dat luie mensen over het algemeen ongelukkiger zijn. Professor Frederik Anseel vertelt op Jobat.be hoe dat komt ...
Accountantskantoren zijn volop op zoek naar kantoormedewerkers en accountants. Maar hoe is het om in de sector te werken?
2021 belooft voor heel wat loontrekkenden een minder goed jaar te worden. Slechts één op de vijf werkgevers denkt aan een salarisverhoging...
Janssen Pharmaceutica is voor de 5de keer op rij verkozen tot de meest aantrekkelijke werkgever van België!
Thuiswerken doe je in principe van thuis uit… maar wat als jij je meer thuis voelt op een zomerse vakantiebestemming? Mag je zomaar kiezen waar je telewerkt?
De vraag naar Expediteurs is gestegen. Maar wat doet een zo'n Expediteur precies? En hoeveel verdient hij/zij bruto per maand?
Wanneer je afgestudeerd bent is het verstandig om je zo snel mogelijk te laten inschrijven als werkzoekende bij VDAB of Actiris. Waarom precies?