Je fietst naar het werk? Afhankelijk van de gezindheid van je werkgever, ontvang je al dan niet een fietsvergoeding.

Een fietsvergoeding is een vergoeding die je werkgever uitbetaalt per gefietste kilometer naar en van het werk. In sommige sectoren – zoals de openbare – maakt een fietsvergoeding deel uit van je extralegale voordelen, maar dit is nog lang niet overal ingeburgerd. Dat moet ook niet, want een fietsvergoeding wordt beschouwd als een gunst; iedere werkgever kiest voor zichzelf of hij ze uitbetaalt of niet en aan hoeveel.

Tot 0,22 euro per kilometer word je niet belast op je ontvangen fietsvergoeding. Fiets je dagelijks 10 kilometer naar je werk, wil dat concreet zeggen dat je elk jaar 0,22 euro x 10 kilometer x 2 (heen en terug) x 220 effectieve werkdagen = 968 euro per jaar netto ontvangt om naar het werk te fietsen! Voordeling én gezond dus.

Je neemt de trein naar het werk? Je werkgever komt verplicht voor een groot deel tussen in de kosten.

Hoeveel en op welke manier jouw werkgever (een deel van) je treinabonnement terugbetaalt, hangt af van de collectieve arbeidsovereenkomst (cao) die hierover werd afgesproken door de sociale partners binnen jouw sector. Eén ding staat vast: je werkgever moet minimum voldoen aan de algemene wettelijke regeling (cao nr. 19 octies) waarin het forfaitair bedrag wordt bepaald dat werkgevers aan hun pendelende werknemers moet uitbetalen. De rest is dan voor jouw rekening.

Het is perfect mogelijk, en voor jou zelfs wenselijk, dat de onderneming of de sector waartoe je behoort een eigen werkgeverstussenkomst aanbiedt. Dat betekent dat die nog voordeliger is voor jou dan de wettelijke regeling. Zo krijgen bedienden uit de petroleumnijverheid en -handel hun treinabonnement helemaal terugbetaald, en is er van een forfaitair bedrag geen sprake meer. Kijk dus steeds goed na tot welke sector (‘paritair comité’ in het jargon) je behoort, en welke cao’s daarbinnen werden afgesproken.

Daarbovenop kiezen meer en meer werkgevers voor een derdebetalerovereenkomst met de NMBS, om de administratieve rompslomp te beperken. Dat betekent in de praktijk dat jij niets meer betaalt aan het loket: de NMBS factureert 80 procent van de kosten rechtstreeks aan je werkgever en neemt de overige 20 voor haar rekening.

Je neemt de bus, tram of metro naar het werk? Je werkgever komt tussen afhankelijk van het soort abonnement.

Je werkgever betaalt in principe pas vanaf de vijfde kilometer een deel van je kosten terug als je naar het werk pendelt met de bus, tram of metro. In de praktijk zijn bepaalde sectoren echter vrijgeviger. In de zelfstandige kleinhandel bijvoorbeeld is de minimumafstand teruggebracht naar twee kilometer, terwijl er voor de bedienden van de metaalfabrikanten helemaal geen minimumafstand geldt. Nogmaals: kijk steeds goed na welke cao’s op jou van toepassing zijn.

Hoeveel je werkgever terugbetaalt aan reiskosten hangt af van het soort abonnement je hebt. In sommige gevallen is de kostprijs van je abonnement gekoppeld aan de afstand. Dan zijn dezelfde voorwaarden als voor de trein van toepassing (zie link ‘forfaitaire bedragen’), maar geldt er wel een plafond van 75 procent.

Meestal vragen vervoersmaatschappijen echter een vaste prijs voor een bepaalde periode. In die gevallen komt de werkgever tussen voor 71,8 procent van die prijs, met een maximum van 30 euro per maand.

Je rijdt met je eigen wagen naar het werk? De wet voorziet geen verplichte werkgeverstussenkomst.

Als je je eigen wagen gebruikt om op het werk te geraken, kan je niet rekenen op een algemene nationale reglementering zoals voor het openbaar vervoer. Maar, zoals steeds het geval, kan een sector, onderneming, of zelfs een individuele arbeidsovereenkomst daar anders over beslissen. Zo keren werkgevers wel een vergoeding uit aan bedienden die onder een bepaalde loongrens vallen om met de auto naar het werk te gaan.

Het spreekt voor zich dat het de bedoeling is om het gebruik van het openbaar vervoer te stimuleren en de files te verkleinen. Je zal daarom altijd de vruchten plukken van de duurzame switch te maken naar het openbaar vervoer.

Bron: FOD Financiën, FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg, ACLVB