Coördinator dierenbeleid, een verrassende job bij de overheid

Naam: Gert Verschooten (36)
Werkplek: Gezondheidsdienst Stad Gent
Brutoloon: 2.400 euro

‘Ik kan iets terugdoen voor mijn stad’

Dat beleid is gestoeld op drie aspecten: het welzijn van het dier zelf, de mens in relatie tot het dier en het aanpakken van rechtstreekse of onrechtstreekse overlast door dieren. “Ik coördineer zelf acties, maar ik ben ook de tussenpersoon naar andere diensten”, legt Verschooten uit. “Neem nu het probleem van loslopende honden en hondenpoep. Om die vormen van overlast aan te pakken, werken we veel samen met de gemeenschapswachten en de lokale politie.”

Verschooten ziet zijn job als complex en heel divers. De sleur en de verveling hebben geen kans om toe te slaan. “Dat spreekt me ook zo aan in mijn werk. Dat, en het feit dat ik op die manier iets kan terugdoen voor mijn geboortestad. Maatschappelijke dienstverlening vind ik wel belangrijk, ja. Bovendien zie je ook meteen het resultaat van je werk. In juni vorig jaar bijvoorbeeld werd het dierenbeleidsplan door de Gentse gemeenteraad bekrachtigd, en in oktober behaalden we al de derde plaats in Gaia’s rangschikking van meest diervriendelijke stad. Nu, een beleidsplan uitschrijven is één ding, maar die acties moeten ook worden uitgevoerd. Neem nu ons plan om een hondenzwemplaats in de stad uit te bouwen. Op welke locatie kan dit? Aan welke criteria moet die voldoen? Het is boeiend om daarover na te denken.”

Het opmaken van een dierenbeleidsplan, acties uitwerken, folders schrijven, onhygiënische woontoestanden detecteren, ongediertebestrijding coördineren... Verschootens dagen zijn goed gevuld. “Waken over zowel het welzijn van zowel mensen als dieren in de stad, vraagt om een proactieve en brede manier van denken, en daar hebben zowel mijn opleiding facility management als mijn vorige jobs me goed op voorbereid. Bovendien biedt een lokaal bestuur als Gent ook veel kansen om vorming te volgen. Dit werk zie ik mezelf nog heel wat jaren doen. Dat ik daarbij iets minder verdien dan in de privé, neem ik er graag bij. Als je kan werken met een schepen die een duidelijke visie heeft, vallen sommige beperkingen die werken voor een stad met zich meebrengt, heel erg mee. In de privé heb je natuurlijk ook een hiërarchische structuur, maar toen ik bij de stad kwam, moest ik wennen aan de politieke dimensie. Nu ben ik daar helemaal op ingesteld.”