Bisschop Johan Bonny: ‘Het was moeilijk en eenzaam, middenin die storm’

"Met lood in de schoenen en schrik in het hart doorstond ik dat eerste interview" (Johan Bonny, bisschop)
‘Toen ik drie jaar geleden van Antwerpen naar Rome verhuisde, kwam ik in een volledig nieuwe situatie terecht. Ik probeerde, meer vanuit intuïtie dan dossierkennis, de zaken zo goed mogelijk te besturen. Dat, zoals eerder in andere landen, het misbruikdossier hier zou losbarsten, was enigszins te verwachten. Maar dat ik er als Vlaamse woordvoerder zo in zou meegesleurd worden, had ik nooit kunnen denken. Op zoiets kun je je niet voorbereiden’, vertelt bisschop Johan Bonny. Zijn (beroeps)geheim?
Johan Bonny
"Met lood in de schoenen en schrik in het hart doorstond ik dat eerste interview" (Johan Bonny, bisschop)

De media

'De eerste keer dat ik de media over een pedofiliezaak moest te woord staan, heb ik naar kinderpsychiater Peter Adriaenssens gebeld. Ik vroeg hem wat sleutels aan te reiken. Hij zei me dat de slachtoffers de eerste zorg en aandacht verdienden. Ook raadde hij me aan geen grote woorden te gebruiken. Ik moest heel basic en eerlijk zeggen wat er gezegd moest worden. Met die vuistregels ging ik naar de VRT. Met lood in de schoenen en schrik in het hart doorstond ik dat eerste interview. Ik had nooit in mijn leven mediatraining gekregen; ik kon alleen maar mezelf zijn. Het was moeilijk en eenzaam, middenin die storm. Maar dat hoorde bij de job. Een bisschop is een herder. Die moet bij zijn kudde zijn, ook bij noodweer.'

'Van nature ben ik niet zo extravert, maar door lang in het seminarie les te hebben gegeven, heb ik geleerd mezelf uit te drukken en klare taal te spreken. Toen ik in Rome verantwoordelijk was voor de oecumenische relaties in het Midden-Oosten, werd bruggen bouwen en mensen verzoenen, mijn grote drive. In het Midden-Oosten had ik ook contact met moslims en joden. Wat ons verbindt, is dieper dan wat ons van elkaar scheidt. Uiteraard zijn er grondige verschillen tussen de godsdiensten, maar we delen een religieuze betrokkenheid. In Antwerpen vind ik die diversiteit terug. Het is voor de toekomst van deze regio heel belangrijk dat de religieuze en culturele gemeenschappen elkaar vinden, en daarin moet de kerk een actieve rol spelen.'

Op het veld

'Omdat we nu in een jubileumjaar zitten, ben ik er even mee moeten stoppen, maar normaal gezien trek ik elke maand één dag uit om een groep van parochies te bezoeken en één voormiddag om op een school te gaan praten. Als bisschop kom ik zelden met jongeren in contact. Die ontmoetingen in de klas zijn een unieke kans om met hen over levenservaringen en godsdiensten te spreken. Eerst vreesde ik dat die leerlingen zouden dichtklappen als de bisschop de klas binnenwandelt. De eerste tien minuten is het aftasten, maar daarna zeggen die jongeren echt wat ze denken. Heel interessant is dat.'

'Je moet als bisschop keuzes maken. Je kunt perfect je dagen met bureauwerk en vergaderingen vullen. Ik vind evenwel dat je, als vertegenwoordiger van de kerk, ook op het veld moet zijn. Zeker in moeilijke tijden moeten mensen voelen dat je tot bij hen wil komen en naar hen wil luisteren.'

(pvd) – Foto: (kvg) 

15 februari 2012

Ontvang de nieuwste tips over werk en carrière

Meer dan 440.000 Jobat gebruikers zijn wekelijks op de hoogte

Anderen bekeken ook