5 bijzondere jobs voor eenzame zielen

De wereldwijde pandemie zorgt voor een gemis aan sociaal contact. Het goede nieuws is dat deze lockdown slechts tijdelijk is. Er zijn immers heel wat mensen die hun hele loopbaan geïsoleerd werken. BBC Worklife sprak met een aantal ‘eenzame zielen’ en vroeg naar de voordelen van zo’n geïsoleerde job.

1. Parkbeheerder in een natuurreservaat

Neem nu Steve Fuller (intussen 76 jaar). Hij werkte bijna vijf decennia lang als parkbeheerder tijdens de wintermaanden in het Yellowstone National Park.

Na een eerdere baan als politiek journalist en technicus in een ziekenhuis, trok Fuller drie jaar naar Oost-Afrika. Daar realiseerde hij dat hij zich pas echt goed voelde in de natuur, omringd door dieren.

Net daarom startte hij in 1973 in de iconische Amerikaanse wildernis van Yellowstone National Park. Daar werkte hij soms weken zonder een ander mens tegen te komen. Intussen zit hij elke winter in een 110 jaar oude houten hut in het uitgestrekte natuurreservaat. Zonder camouflage. De boommarters, coyotes, vossen, buffels, herten en elanden kennen Fuller. Hij fotografeert de diverse diersoorten en schrijft er columns over. Om zijn tijd alleen te doden, leest hij veel.

2. Langeafstandszeiler

Een ander treffend voorbeeld van iemand die er vaak heel alleen voor staat: een langeafstandszeiler. De Britse zeilster Dee Caffari zit het merendeel van haar tijd moederziel alleen in het midden van de oceaan. Let wel, dit is niet zomaar de eerste, de beste zeilster! In 2006 reisde ze maar liefst 178 dagen solo. Haar inspiratie voor deze job haalde zij bij de bekende Britse zeeman Sir Chay Blyth.

Dee Caffari grijpt graag kansen maar geeft wel toe dat het isolerende aspect van haar reis op bepaalde momenten echt slopend was. De zeilster beweert dat zo’n soloreis je echt verplicht om na te denken over je leven. Bovendien heeft ze tijdens die trip van zes maanden ook geleerd om haar emoties te beheersen en geen energie te verspillen aan negatieve gedachten.

3. Patrouilleren in een verlaten ijswoestijn

Ook de job van Morten Hilmer is een schoolvoorbeeld van een geïsoleerde baan. De man onderhield en bewaakte het grootste nationale park ter wereld: North East Greenland National Park. Hilmer was er verantwoordelijk voor een gebied dat ongeveer 3 keer zo groot is als Denemarken! Zijn tour duurde zo’n 26 maanden. Tijdens die periode reisde hij zo’n 10.000 kilometer doorheen het gebied met behulp van een dozijn sledehonden. Af en toe kwam hij poolvossen en ijsberen tegen.

Hilmer groeide op in het midden van de bossen en het platteland van Denemarken. Zijn inspiratie om naar Groenland te vertrekken haalde hij bij zijn vader. Die werkte drie jaar voor een weerstation in Groenland. Het waren zijn verhalen over de verlaten ijswoestijn die Morten Hilmer overtuigden om in zijn voetsporen te treden. De isolatie heeft wel een stempel gedrukt: het gaf hem een onbeschrijflijk gevoel van geluk en vrijheid. Intussen is hij aan de slag als natuurfotograaf.

4. Ranger op een eiland

Harriet Reid brengt zo’n negen maanden per jaar door op de Farne-eilanden, aan de noordkust van Engeland. Ver weg van de beschaafde wereld. Als National Trust Ranger is ze enkel omringd door één collega. Voor de rest zijn er voornamelijk papegaaiduikers en zeehonden. Toch vindt ze zichzelf erg sociaal. Ze komt uit een gezin van zes kinderen en houdt van feestjes!

Eén dag per week kan ze Farne Islands verlaten. Tenminste als het weer het toelaat, want de Noordzee kan erg turbulent zijn. Om haar vrije tijd te doden, bestudeert Reid poelen tussen de rotsen. Ook schrijven, lezen of schetsen, vindt ze heerlijk. Door haar job op Farne Island is ze naar eigen zeggen een stuk verantwoordelijker en vastberadener.

5. Vuurtorenwachter op Gabo Island

De meest vuurtorens zijn geautomatiseerd waardoor er geen bemanning meer nodig is. Maar dat is niet het geval op het Australische Gabo Island. Leo Op Den Bouw is er al zo’n 20 jaar conciërge. En dat terwijl hij twee decennia geleden een contract voor korte duur had getekend.

Zodra de zomertoeristen terug naar huis keren, is Gabo Island nogal verlaten. Maar dat is voor Op Den Bouw geen enkel probleem. Hij houdt van de stilte en het verbluffende landschap. Daarnaast vindt hij het werk en de traditie heel fijn. Daardoor lijken de zorgen en ellende van de wereld heel ver weg.

(em) - Bron: BBC