Arne Bonnez, project engineer bij Jan De Nul: ‘Veel verantwoordelijkheid voor een kerel van 23 jaar’

"Als er iets fout loopt, kijkt men ook naar mij" (Arne Bonnez, project engineer Jan De Nul)

De startersjob van Arne Bonnez, 23 jaar en burgerlijk ingenieur werktuigkunde – elektrotechniek, bij Jan De Nul spreekt tot de verbeelding. Van de iets meer dan acht maanden die Arne bij het baggerbedrijf aan de slag is, heeft hij er al vier in Congo doorgebracht, als project engineer. ‘Uitvoerder’ noemt hij het zelf, de link tussen de project manager en de baggerschepen.

Het project waarvoor Arne twee maal twee maanden naar Afrika is gereisd, is de uitdieping van een haven zodat die bevaarbaar wordt voor grotere containerschepen. “Ik werk er samen met de bemanning en het project management team. Samen zorgen we ervoor dat alles volgens plan verloopt en correct uitgevoerd wordt. Dat gaat onder andere over hoe er gebaggerd wordt, liefst zo efficiënt en productief mogelijk. Ik zorg ook voor de rapportage aan de project manager op de site en aan het kantoor in Aalst en ben verantwoordelijk voor alle logistieke zaken die bij de schepen en de werf komen kijken. In Congo had ik op een bepaald moment drie schepen onder mijn verantwoordelijkheid.”

Baggeren

Voor Arne naar Congo vertrok, kreeg hij in de kantoren van Jan De Nul een opleiding van zes weken. “Daar werden we klaargestoomd. Ideaal eigenlijk, want zo leer je meteen al heel wat. Over baggeren bijvoorbeeld. Tijdens mijn opleiding aan de unief heb ik daar niets over geleerd. We hebben ook een paar dagen op simulatoren gewerkt. Je mag dan zelf eens aan de hendels draaien, wat natuurlijk leuk en leerrijk is.”

Na de opleiding ging het snel, vertelt Arne. “Vrijdag was de laatste dag opleiding, zondag zat ik op het vliegtuig richting Congo. Heel spannend. De eerste weken komt er zoveel op je af. Het werk, de omgeving, de omvang van die schepen, de verantwoordelijkheid die je krijgt… Maar dit is wel helemaal wat ik wou doen. 9 to 5 in België sprak me niet zo aan.”

Etentje

Die verantwoordelijkheid is niet min. De crew waarmee Arne werkt, is weliswaar zeer ervaren, maar als er iets mis loopt, richten de blikken zich op hem. “En op de kapitein”, zegt Arne. “Maar er loopt dus best zo weinig mogelijk fout (lacht).”

Het werk bij Jan De Nul leerde Arne kennen tijdens een etentje met werknemers van het bedrijf, georganiseerd door Jan De Nul, en tijdens een jobbeurs aan de universiteit waar hij studeerde. “Daar hoorde ik wat uitvoerders zoal doen op de werven. Voor een jonge gast van 23 jaar is dat een ongelooflijk fascinerende job. Alleen het feit al dat ik dit allemaal mag doen, en de verantwoordelijkheid die ik krijg, vind ik geweldig. Ik leer nu ook heel snel heel veel bij.”

Vakantie

Wat Arne ook leuk vindt, is zijn werkregime. “Als ik in het buitenland ben, werk ik best hard. Zes dagen op zeven, twaalf uur per dag. Soms komen daar wat overuren bij. Maar daar staat ook wat tegenover. Ten eerste vliegen mijn werkdagen voorbij. Er gebeuren zoveel verschillende zaken op één dag dat het avond is voor je het weet. Ten tweede ben ik voor elke twee maanden dat ik in het buitenland werk, een volledige maand thuis. Dan hoef ik niet te werken. Je moet er natuurlijk wat voor over hebben, maar als je dat kan, heb je wel vier maand per jaar vakantie.”

Op het moment van dit interview resten Arne nog een tiental dagen rust. Daarna vertrekt hij weer naar het buitenland. Naar waar, dat weet hij nog niet. “Een paar dagen op voorhand krijg ik een telefoontje met de vraag of ik naar daar of naar daar wil gaan.”

Een echte vraag is dat niet, dat beseft Arne ook wel. “Je kunt ook zelf niet kiezen, anders zou iedereen wel naar de meest exotische bestemming gestuurd willen worden. Zoveel maakt het me trouwens niet uit. Ik besef dat ik op deze manier een heel stuk van de wereld zal zien.”

(wv)